Grieks protest. Foto Machteld van Kempen Tekst Machteld van Kempen
WUR is zeer divers; er werken en studeren honderden internationals. In de rubriek Meanwhile in vragen we een van hen te reageren op een gebeurtenis in het thuisland. Dit keer is dat masterstudent Food Safety Athanasios Liampas (25), die vertelt over de Griekse treinramp en de studentenprotesten op 28 Februari.
Dit protest, dat in meer landen tegelijk was, was een initiatief van een groep Griekse studenten en niet-studenten. We protesteerden om aandacht te vragen voor de treinramp die twee jaar geleden op 28 Februari plaatsvond in Griekenland. Twee treinen botsten toen frontaal op elkaar. Onder de bijna 350 passagiers waren er 57 doden en 85 gewonden. Van de dodelijke slachtoffers overleden er 27 door de botsing en 30 door een explosie. Die werd waarschijnlijk veroorzaakt door illegale stoffen die meegesmokkeld waren in de trein.
‘Griekenland tekende meer dan een decennium geleden een Europese overeenkomst waarmee geld werd vrijgemaakt voor veiligheidsmaatregelen op het spoor. Maar die maatregelen zijn nooit geïmplementeerd. Slechts acht dagen voor het ongeval verzekerde de minister van transport het parlement nog dat de spoorwegen veilig waren, en sprak hij er schande van dat daaraan getwijfeld werd. De voormalige CEO van Hellenic Railways, het Griekse spoorwegbedrijf, gaf later toe dat dit ongeluk nooit zou hebben plaatsgevonden als de veiligheidsmaatregelen waren doorgevoerd. Na de crash werd de plek van het ongeluk verstoord en kwamen twee hoofdgetuigen om het leven bij een verkeersongeluk. Dat is verdacht. Deze incidenten kunnen erop wijzen dat de regering iets tracht te verbergen.
‘Familieleden van de slachtoffers, en de moeders in het bijzonder, hebben de afgelopen twee jaar gevochten voor gerechtigheid. Iedereen beschouwt deze moeders als een soort familie en iedereen voelt hun leed. Niemand wordt verantwoordelijk gehouden voor de dood van hun kind. Er is geen fatsoenlijk onderzoek gedaan en er is geen verantwoordelijke aangeklaagd of vervolgd. Dit legt de systemische corruptie in Griekenland bloot. We willen dat iedereen weet wat er gebeurd is en dat we internationale steun krijgen, want anders zal er niets veranderen. Mensen die Griekenland bezoeken, moeten de werkelijkheid onder ogen zien: je kan een trein pakken en nooit aankomen. Onze regering is medeplichtig aan de moord op 57 mensen.’
