Foto: Resource. Ook in Wageningen liep zaterdag een sliert bezorgde mensen – onder wie studenten – mee tijdens de Feminist March. Studentredacteur Eva de Koeijer (Resilient Farming and Food Systems) wandelde mee en doet verslag.
Noem het activistische feestdagen. Het Feminist Festival dat dit jaar in Wageningen is georganiseerd ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag. Zaterdag is het activistische hoogtepuntje, als de Feministische Mars luid door het centrum trekt.
De zon schijnt fel terwijl zo’n honderd mensen zich verzamelen op het 5 mei Plein, waar de handhaving al paraat staat. De menigte lijkt in eerste instantie niet zo veel studenten te tellen. ‘Ik ervaar zelf weinig directe genderongelijkheid op campus. Misschien hebben meer studenten dat, en voelen ze zich daardoor niet geroepen om mee te doen aan een mars’, speculeert Sanne van Lieshout, student Bos- en Natuurbeheer. Zelf vindt ze deelname aan de mars belangrijk: ‘Om de feministische boodschap te ondersteunen en om het vrouw-zijn te vieren.’
Dan arriveren de studenten alsnog. Tegen de tijd dat de groep vertrekt, is de menigte ruim verdubbeld. Judith Rommens, WUR-alumnus en medeorganisator van de mars, is blij met de opkomst, die tijdens het lopen blijft groeien. Ze legt uit dat lokale sociale actiegroepen hebben samengewerkt om het festival en de mars te organiseren, aangespoord door het toenemende belang van feminisme in het huidige politieke klimaat. Judith maakt zich grote zorgen om de druk op abortus- en transgenderrechten. De optocht reflecteert voor haar daarom vooral een aanhoudende strijd voor gelijkheid en vrijheid.
Privilege
Dit geluid weerklinkt onder meer deelnemers. Joost, student Biologie, zegt zijn eigen privilege als man nog vaak te voelen. Hij noemt als voorbeeld de acute hulp met rattenbestrijding die hij na één telefoontje kreeg. ‘Terwijl zij al vijf keer had gebeld’, zegt hij en wijst naar zijn vrouwelijke huisgenoot Jasmijn. Jasmijn zelf, student Food Technology, benadrukt nog even hoe ernstig ze het vindt dat de wereld achteruit lijkt te gaan op feministische kwesties. Ook Xenia, student Resilient Farming and Food Systems, bespreekt de angst voor achteruitgang. Ze vreest dat mensen het belang niet altijd inzien van het feministische gesprek blijven voeren. ‘Mensen vergeten vaak dat het recht van een ander heel dicht bij het recht van jezelf staat’, aldus Xenia.
Deze uitspraak weerspiegelt intersectionaliteit; het idee dat verschillende vormen van sociale ongelijkheid samenhangen en elkaar versterken. Dit idee is zichtbaar op de demonstratieborden, die diverse sociale bewegingen aanhalen. Zo is de Palestijnse vlag te zien, worden transgenderrechten benoemd, en luidt het voorste spandoek: ‘Against war, violence and poverty’. Hoewel de onderwerpen grote zorgen oproepen bij de deelnemers, beschouwen velen de mars toch ook als een viering van solidariteit. Ze kunnen naar huis met een gevoel van lokale verbondenheid.
