Onderzoeker Nina Villing bij de Bennekomse wolf. Foto Marielle van Uitert Hoewel met het aantal wolven in Nederland ook het aantal dode en daarmee te onderzoeken wolven toeneemt – in principe onderzoekt Wageningen Environmental Research elke dode wolf die langs de weg of in het veld wordt gevonden – blijft sectie op zo’n dier iets bijzonders. Dat geldt zeker voor de sectie van vorige week maandag. Ten eerste vanwege het dier zelf, die de vrijdagavond ervoor het leven liet. ‘Van alle dode wolven die ik ooit heb vervoerd of onderzocht, is dit duidelijk de grootste’, vertelt onderzoeker Nina Villing. Ten tweede vanwege de plek: de wolf stierf op maar een paar kilometer van de campus, op de provinciale weg N781 richting de A12, waar dagelijks heel wat WUR’ers langs forensen – inclusief Villing zelf.
DNA-onderzoek
Het betreft een volwassen, mannelijke wolf in een prima conditie, vertelt Villing. Eind dit jaar weet ze om welk individu het gaat – en of boswachter Frank Theunissen gelijk heeft met zijn vermoeden dat het de mannelijke ouder betreft van de ooit elf welpen tellende roedel van de Zuid-Veluwe. ‘We nemen uiteraard DNA-monsters af van de onderzochte dieren. De DNA-analyse die individu-bepaling mogelijk maakt, wordt eens per kwartaal uitgevoerd. Die resultaten hebben we dus niet meteen’, legt ze uit.
