Claudia Sheinbaum. Foto Shutterstock Tekst Youssef el Katthabi
WUR is zeer divers; er werken en studeren honderden internationals. In de rubriek Meanwhile in vragen we een van hen te reageren op een gebeurtenis in het thuisland. Dit keer is dat Noé Malagón (30), masterstudent Biosystems Engineering, over de verkiezing van de eerste vrouwelijke president van Mexico.
Malagón: ‘Dat een vrouw als president gekozen zou worden, hing in Mexico al maanden in de lucht. Twee van de drie grootste coalities werden geleid door vrouwen, terwijl de derde kandidaat, een man, weinig kans leek te maken. Dus toen ik hoorde dat Claudia Sheinbaum gewonnen had, voelde dat als een bevestiging van wat de meesten al verwachtten.
‘Ik hoop dat de verkiezing van onze eerste vrouwelijke president bijdraagt aan het terugdringen van het diepgewortelde seksisme in de Mexicaanse maatschappij. Haar wetenschappelijke achtergrond brengt hopelijk ook nieuwe perspectieven op leiderschap. Ik denk dat vooral de jongere generaties, zoals die van mij, klaar zijn voor verandering en dat de keuze voor haar als president daar een weerspiegeling van is. Vooralsnog lijkt haar verkiezing vooral te danken aan de invloed van de voormalige president en de heersende partij, en niet zozeer aan haar individuele acties. Om haar leiderschap echt vorm te geven, zal zij uit de schaduw van haar voorgangers moeten treden.
‘Gezien haar eerdere functie als hoofd van de regering in Mexico Stad, vraag ik me af of Sheinbaum in staat is de snelle en grote veranderingen die we nodig hebben door te voeren. De grootste uitdaging voor haar is het opnieuw vormgeven van beslissingen die genomen zijn door de vorige regering. Ze zal bijvoorbeeld de rechterlijke macht, waarvoor nu een wettelijk kader ontbreekt, moeten herstructureren.
‘Ze zal ook werk moeten maken van onderwerpen die veel te lang zijn blijven liggen, zoals arbeidshervormingen. Op dit moment hebben Mexicanen een 48-urige werkweek, maar er is steeds meer druk om dat terug te brengen tot 40 uur en om het aantal vakantiedagen uit te breiden. Veiligheid is bijvoorbeeld ook al meer dan twintig jaar een belangrijk thema in Mexico; er komt maar geen licht aan het einde van de tunnel. Verder moet het belastingstelsel nodig op de schop. Op dit moment wordt er geen erfbelasting geheven in Mexico, waardoor de welvaart in handen blijft van een kleine groep mensen. Dat zal moeten veranderen als we de kloof tussen arm en rijk willen dichten.’
