Libertarische aanhangers bij de inauguratie afgelopen december van de nieuwe Argentijnse president Javier Milei. Foto Shutterstock Tekst Youssef el Khattabi
WUR is zeer divers; er werken en studeren honderden internationals. In de rubriek Meanwhile in vragen we een van hen te reageren op een gebeurtenis in het thuisland. Dit keer is dat Lucía Fernández (24), masterstudent Biologie uit Argentinië, over de huidige politieke onrust en de economische hervormingen daar.
Fernández: ‘Argentinië gaat een turbulente periode tegemoet na de verkiezing van Javier Milei, een extreemrechtse politicus. Zijn radicale economische beleid, inclusief diep snijden in overheidsuitgaven en subsidies, heeft geleid tot protesten in het hele land. Veel mensen maken zich zorgen over de sociale gevolgen die deze hervormingen kunnen hebben, vooral voor de meest kwetsbaren.
‘De economische situatie in Argentinië is al jaren slecht, met torenhoge inflatie en een gedevalueerde peso. De maatregelen van Milei zijn bedoeld om de economie te stabiliseren, maar het gebrek aan sociale bescherming baart grote zorgen. Internationaal bestaat de angst dat het politieke landschap van Argentinië meer gepolariseerd raakt, wat de relaties met andere landen zou kunnen beïnvloeden.
‘Mijn familie en vrienden die in het buitenland studeren, maken zich zorgen over deze veranderingen. Veel van onze families worstelen met de onmiddellijke gevolgen van deze hervormingen, vooral degenen met een vast inkomen, zoals gepensioneerden. Het is moeilijk om van een afstandje toe te kijken, wetende voor welke uitdagingen ze komen te staan. Mijn vrienden in het buitenland en ik weten niet of we terug willen naar Argentinië. Een deel van ons wil het land helpen en de strijd steunen waar het Argentijnse volk al lange tijd mee te maken heeft.
‘De toekomst van Argentinië is onzeker. De komende maanden zullen beslissend zijn om te bepalen of de regering deze hervormingen kan doorvoeren zonder het land verder te destabiliseren. We hopen er het beste van, maar de situatie blijft precair en we vrezen voor het sociale en economische welzijn van ons land.’
