Foto Sjoukje Osinga ‘Maar het aangaan van het open, academisch gesprek en debat, juist in deze moeilijke, polariserende tijd weegt voor ons heel zwaar.’ – Carolien Kroeze, samen met veertien andere rectoren in Trouw (7 juni 2024)
Geachte raad van bestuur,
Wij, de studenten die demonstreren in het tentenkamp tussen Orion en Forum, roepen u, de raad van bestuur van WUR, op om op maandag 17 juni van 19.00 tot 21.30 uur in Forum C0222 (of een andere datum en tijd in de buurt die u schikt) publiekelijk met ons het debat aan te gaan over een institutionele boycot van Israëlische universiteiten en bedrijven die medeplichtig zijn aan grove en systematische mensenrechtenschendingen en die actief de genocide in Gaza faciliteren.
Waarom een boycot?
In een universiteit hopen we dat de beslissingen van het bestuur gebaseerd zijn op wetenschappelijke gronden, zoals bewijslast en kritisch denken. De protesterende studenten en verschillende collectieven van academisch personeel hebben overtuigend wetenschappelijk bewijs geleverd dat er een genocide aan de gang is in Gaza; dat Israëlische universiteiten deze genocide mogelijk maken; en dat boycots een effectief middel zijn om deze genocide te stoppen. We hebben ons argument duidelijk gemaakt. De bewijslast ligt nu bij u, de raad van bestuur.
Elke dag dat u deze fundamentele verantwoordelijkheid om uw passiviteit tegenover onze gemeenschap te verdedigen uitstelt, wordt het ethische pleidooi voor een boycot sterker. Ten eerste is er een groeiende consensus dat de oorlogsmisdaden in Gaza genocide zijn. Het Internationaal Gerechtshof, de meerderheid van de Algemene Vergadering van de VN, Amnesty International, Oxfam Novib, het Rode Kruis, Artsen zonder Grenzen en vele andere onafhankelijke mensenrechtenorganisaties waarschuwen allemaal voor genocide.
Ten tweede hebben Palestijnse en Israëlische academici aangetoond dat Israëlische universiteiten een centrale rol spelen in het bezettings- en apartheidssysteem in Palestina, en dat ze sleutelfuncties vervullen die de genocide in Gaza ideologisch en militair mogelijk maken. WUR werkt samen met deze instellingen ondanks het feit dat ze willens en wetens, direct en actief betrokken zijn bij deze misdaden tegen de menselijkheid, en bij het langdurige patroon van grove en systematische schendingen van de mensenrechten tegen de Palestijnse burgerbevolking.
Tot slot is gebleken dat institutionele boycots van wetenschappelijke instellingen effectief zijn in andere contexten. We zien Zuid-Afrika als voorbeeld: ten tijde van de apartheid oefenden internationale boycots druk uit op de regering totdat er een referendum werd gehouden, waarmee een einde kwam aan het apartheidssysteem.
U hebt academische vrijheid genoemd als reden waarom een institutionele boycot onmogelijk is. Laten we echter niet vergeten dat toen de Nederlandse regering een boycot van Russische wetenschappelijke instellingen verzocht, de raad van bestuur daar binnen enkele dagen gehoor aan gaf. Academische vrijheid is echter juist de vrijheid van de academische gemeenschap ten opzichte van haar overheid. Het is precies de vrijheid van academici om collectief een morele lijn te trekken in hun relaties, vrij van de politieke inmenging van een overheid die bepaalt waar een boycot gerechtvaardigd is en waar niet.
Vandaag de dag kunnen we al zien dat veel instellingen het bovenstaande argument en de ethische implicaties ervan begrijpen. Universiteiten over de hele wereld hebben al actie ondernomen om hun medeplichtigheid aan genocide te minimaliseren: vijf universiteiten in Noorwegen; alle universiteiten in Spanje; de Universiteit van Dublin, Brussel, Leuven, Gent en een aantal Nederlandse onderwijsinstellingen hebben de banden verbroken. De boycot is niet langer radicaal of ondenkbaar.
U, de raad van bestuur, hebt geweigerd de banden te verbreken.
De afgelopen acht maanden heeft uw passiviteit in deze zaak geleid tot grote morele bezorgdheid onder medewerkers en studenten, die via brieven, petities en vreedzame protesten consequent om een boycot hebben gevraagd. Bij WUR hebben meer dan 300 medewerkers een petitie ondertekend waarin ze aangeven het fundamenteel oneens te zijn met uw beleid. Meer dan 800 mensen zijn het volledig eens met de eisen van het Wageningse kampement. Kritische studenten zijn genegeerd en betutteld, met meer bezorgdheid en verontwaardiging van u over onze protesttactieken dan over de gruwelijke oorlogsmisdaden waaraan onze instelling medeplichtig is.
We vragen om een publiek debat over een boycot
Op woensdag 5 juni weigerde u ook om een openbare dialoog aan te gaan over de mogelijkheid van een boycot, omdat u zich ‘bedreigd’ voelde door onze actie in Atlas.
Als blijk van goede wil,hebben de studenten alle disruptieve protesten een week lang stopgezet om elke bedreiging die u voelde weg te nemen. We verwachten daarom uw volledige deelname, omdat we weten dat u, net als wij, gelooft dat ‘het aangaan van een open, academisch gesprek en debat, vooral in deze moeilijke, polariserende tijden, erg belangrijk is’. En we hopen dat u, net als wij, de kloof wilt aanpakken die door uw passiviteit is ontstaan tussen de academische gemeenschap en haar bestuur.
Uw weigering om het debat aan te gaan heeft wederom geleid tot grote morele bezorgdheid onder medewerkers en studenten. Alle leden van onze academische gemeenschap – of we nu wel of niet een institutionele boycot steunen – hebben het recht om een mening te vormen, en om zich te laten informeren door een eerlijk en open gesprek waarin beide partijen een gelijke kans hebben om hun standpunt te verdedigen. Het is precies zo’n open en transparant gesprek dat kan leiden tot begrip, vrede en harmonie binnen de gemeenschap – niet de besloten achterkamertjesgesprekken met verschillende pressiegroepen die tot nu toe hebben plaatsgevonden.
Raad van bestuur, gun onze academische gemeenschap het recht op een eerlijk en open debat over deze boycot. We zullen elke vorm van debat met u accepteren die een kritische en wetenschappelijke reflectie over deze zaak mogelijk maakt. We hopen van harte dat u uw plicht als verantwoordelijke leiders van een wetenschappelijke instelling vervult en begint met het aanpakken van de ernstige morele zorgen van onze gemeenschap.
Met bezorgde groeten,
De studenten in het tentenkamp tussen Forum en Orion
