Don’t look up, is de situatie in mijn studentenkeuken. Tenzij je erg van biologie en alle wonderen van het voedselweb houdt. Er hangt een meelmotlarve aan het plafond. En daar nog een, in het hoekje. Het is een standaardprotocol: pak de kruk, een tissue, plet de larve in de tissue en gooi hem in de vuilnisbak. Herhaal elke dag tot je dood of totdat je niet meer in een studentenhuis woont.
We leven op een insectenplaneet. Planet Bug, daar word ik steeds mee geconfronteerd. Volgens Google zijn er voor elk mens op aarde een miljard insecten (dus: een miljard x een miljard in totaal). Ik heb het vermoeden dat al míjn miljard insecten zich in dit huis bevinden. Toen ik de bachelor Biologie deed heb ik ooit in een opwelling gesolliciteerd voor een bijbaan bij een bedrijf dat insectenlarven kweekt als eiwitbron – lekker Wagenings. In de sollicitatietekst stond expliciet dat je tegen krioelende larven moest kunnen. ‘Als bioloog, en Wagenings student, ben ik niet vies van beestjes’, schreef ik in mijn sollicitatiebrief. Toen ik vervolgens werd uitgenodigd voor een gesprek, realiseerde ik me wat een regelrechte leugen dat was en hoezeer ik die kleine beestjes niet wilde aanraken. Het liefst zie ik ze onder een microscoop of lees ik over hoe goed ze wel niet zijn voor de planeet. Ik steun ze van verre. Ik heb die bijbaan gelaten voor wat het was, ben gestopt met Biologie en begonnen met Beleid.
We leven op een insectenplaneet. Planet Bug, daar word ik steeds mee geconfronteerd
Ik heb het vermoeden dat volwassen meelmotten zomaar als mot ontstaan – gewoon uit het niets, poef. Opeens zit er zo’n bruingrijs beestje op de muur dat in poeder opgaat als je hem dooddrukt. Volgens Google moet je al het voedsel waar ze op/in kunnen zitten weggooien, je kastjes grondig schoonmaken en dan hopen dat ze niet terugkomen. Omdat er geen beginnen aan is, en het nogal veel voedselverspilling is om elke maand al je eten weg te gooien, hebben wij het maar geaccepteerd. We kijken niet meer omhoog, we zijn echte Wageningers. Af en toe wordt er per ongeluk een beestje meegekookt met de rijst. Insecten zijn toch de eiwitbron van de toekomst? Wij dragen ons steentje er al aan bij.
Ilja Bouwknegt (25) is masterstudent Forest and Nature Conservation. Ilja is geïnteresseerd in mens-natuurrelaties en probeert het liefst alle hobby’s ten minste één keer uit. Op dit moment is haken aan de beurt, maar schrijven blijft een favoriet.
