‘Vroeger kon je aan studenten zien welke studie ze volgden’

Vijftig jaar min vier weken. Dat is hoe lang practicumondersteuner Jurrie Menkman in dienst is bij WUR als hij deze zomer afscheid neemt. ‘Als het aan mij zou liggen, ga ik nog wel een jaartje door.’

Op 15 augustus van dit jaar zou hij zijn vijftigjarige dienstjubileum hebben. ‘Maar ik ben op 15 juli jarig en dan word ik 67 jaar en dan moet ik met pensioen’, vertelt Jurrie Menkman. ‘Ik heb mijn opvolger al wat ingewerkt dus ik ga de komende weken vooral nog wat opruimen, het magazijn nalopen en lijsten up-to-date maken.’

Hoe ben je bij WUR terechtgekomen?

‘Mijn vader werkte bij Tropische Plantenteelt toen ik jongvolwassen was en nog op de Technische School zat. Hij kende de juffrouw van personeelszaken en vroeg haar of ze een baantje voor me had. Ze zouden er even over nadenken. Twee weken later kreeg ik een belletje dat ik ‘s middags na school op gesprek kon komen. Ik heb een uurtje gepraat met de beheerder van de vakgroep Organische Chemie op De Dreijen en daarna mocht ik meteen langs bij personeelszaken in de Herenstraat om mijn handtekening onder een arbeidscontract te zetten.’

Heb je altijd hetzelfde werk gedaan?

‘Nee, ik heb veel verschillende taken en functies gehad. Ik begon als practicumondersteuner voor de propedeusestudenten, maar WUR had vroeger ook een glasblazerij waarin ik heb gewerkt en ik ben een tijdje conciërge geweest. De meeste tijd heb ik als practicumondersteuner gewerkt. Dat is ook wat ik nu weer doe. Samen met collega’s zet ik de practicumapparatuur klaar en bereid ik de benodigde oplossingen voor. Dat doen we samen met de docenten, die vooraf met ons de protocollen doorspreken.’

‘Toen de glasblazerij werd geprivatiseerd, kreeg ik de mogelijkheid om van baan te wisselen of voor mezelf te beginnen, maar dat wilde ik niet want ik vind WUR een prettige werkgever. Ik stoor me wel aan de verschillen die bestaan tussen Wageningen Universiteit en Wageningen Research. Bijvoorbeeld in termen van salaris, gratificatie bij dienstjubilea en vrije dagen.’

Hoe is WUR veranderd afgelopen vijftig jaar?

‘Vroeger kon je aan studenten goed zien welke studie ze volgden. Dan zag je op donderdagmiddag de boeren naar de campus komen, in hun geitenwollen sokken en klompen. De biologen haalden we er ook meteen uit. En als er een practicum was waar heel veel vrouwen aan meededen, dan was dat waarschijnlijk van een vak van een voedingsstudie. Die verschillen zijn nu veel minder duidelijk.’

Wat ga je doen als je met pensioen bent?

‘Mijn vrouw en ik staan op de wachtlijst voor een golden-retrieverpuppy. Als het goed is, wordt die over twee weken geboren. Als ik met pensioen ben, ga ik dus veel wandelen. Verder klus ik graag en heeft mijn tuin wat aandacht nodig. Ik vermaak me straks wel, maar ik ga mijn collega’s wel missen. We zijn goed op elkaar ingespeeld en hebben meestal aan een half woord genoeg.’

Lees ook:

Van wie is dit blauwe wagentje?

90 minuten oorlog

[no]WURries: Van medestudent naar practicumbegeleider