Illustratie Stijn Schreven Een mislukte proef, een afgewezen artikel: in de wetenschap wordt het al gauw bestempeld als falen. En erover praten? Dacht het niet. In deze rubriek doen collega’s dat wel. Want falen is nuttig. Dit keer Tim van Hattum, programmaleider Klimaat.
‘Een aantal jaar geleden gaf ik bij een klimaatadaptatieconferentie in Zuid-Afrika een presentatie over klimaatbestendige steden. Het land kampte toen met grote droogte, dus het was extra relevant. Ik had zeven minuten de tijd. Terwijl ik tweehonderd mensen enthousiast mijn verhaal vertelde, hield ineens iemand van de organisatie een bordje omhoog: ‘nog vier minuten’. Ik schrok me dood. Mijn hart begon sneller te kloppen en ik kreeg het direct warm. Ik was pas halverwege de introductie en had nog zoveel te vertellen. Het bordje bracht me zo van mijn stuk, dat ik de draad van mijn verhaal kwijtraakte. Stotterend en met een droge mond werkte ik mijn presentatie in een razend tempo af. Elke minuut verscheen het bordje weer met de resterende tijd. Na afloop dacht ik: ‘dit was de slechtste presentatie ooit’. Ik baalde enorm, maar ik heb toen wel geleerd dat korte presentaties het moeilijkst zijn en dat daar geldt: less is more.
Dankzij dat leermoment in Zuid-Afrika kon ik vorig jaar wél die beknopte, krachtige presentatie geven
De avond ervoor had ik in mijn hotelkamer nog uren gewerkt aan het completer maken van de presentatie, maar completer betekent niet per se beter. Bij korte presentaties moet je de kernboodschap scherp hebben en die benadrukken. Leuke details laat je achterwege. Het vergt meer voorbereiding dan lange praatjes.
Vorig jaar stond ik opnieuw voor de uitdaging: een presentatie van vijftien minuten over onze visie op een klimaatrobuust en toekomstbestendig Nederland in 2120. Er waren drieduizend mensen aanwezig, voornamelijk burgemeesters en wethouders. Toen moest ik wel even terugdenken aan mijn flop in Zuid-Afrika. Ik hanteer niet de maatstaaf van één dia per minuut zoals andere onderzoekers, maar door goede voorbereiding weet ik nu precies hoeveel tijd ik nodig heb en bij welke dia ik halverwege mijn presentatie ben. Het is een kwestie van oefenen en aanscherpen. Dankzij dat leermoment in Zuid-Afrika kon ik vorig jaar wél die beknopte, krachtige presentatie geven. Een klok of bordje verrast me nu niet meer.’
