Protest bij COP28. Foto Zata Amani Tekst Femke van den Dries
De klimaattop in Dubai is met zo’n 100 duizend deelnemers de grootste ooit. Onder de aanwezigen bevinden zich naast wereldleiders ook meerdere Wageningse studenten. Hoe zijn ze daar terechtgekomen en wat hopen ze deze week te bereiken? Resource sprak er twee.
Zata Amani, masterstudent International Development Studies
‘Volgens de internationale gemeenschap doet mijn thuisland Indonesië niet genoeg tegen de grootschalige ontbossing die gaande is. Hoe gaan ze om met deze kritiek tijdens de COP28? Daarover schrijf ik mijn masterthesis. WUR heeft meerdere toegangspassen voor de COP gekregen en er was een plek voor mij vrij in de eerste week. Een betere gelegenheid is er natuurlijk niet om onderzoek te doen voor mijn thesis: ik heb direct met een aantal directeuren-generaal van het Ministerie van Milieu & Bosbeheer over mijn onderwerp kunnen spreken. Iedereen is ontzettend behulpzaam.
‘Daarnaast is het ook een fantastische kans om te leren en te netwerken. Landenteams en grote organisaties hebben hubs en organiseren daar talkshows en andere bijeenkomsten. Door die hubs te bezoeken, heb ik al informeel kunnen spreken met een Nepalese minister en de CEO van een grote wetenschapsorganisatie.
Als onderdeel van de WUR-delegatie mag ik ook sommige onderhandelingen bijwonen
‘Als onderdeel van de WUR-delegatie mag ik ook sommige onderhandelingen bijwonen. Het is bijzonder om te zien hoe gestructureerd dat eraan toe gaat. Voor mijn masterspecialisatie heb ik het vak Advanced Sustainable Development Diplomacy gevolgd, waar we de formaliteiten die bij zo een vergadering horen hebben geleerd. Als je weleens mee hebt gedaan aan Model United Nations (waarbij studenten zich inleven in verschillende landen terwijl ze een VN-vergadering simuleren, red.) zal je het ook herkennen. Toch was ik deze week verbaasd dat de onderhandelingen op exact dezelfde manier plaatsvinden.
‘De kritiek op de COP is dat de onderhandelingen niet leiden tot genoeg actie. Ook daar merk je als bezoeker wel wat van. Zo staan er bijvoorbeeld activisten bij de ingang van de politieke zone. Het is al de 28ste COP en tot nu toe zijn er vooral plannen uit voortgekomen; we willen nu wel eens daden. Ik ben benieuwd of die er komen na deze top.’
Kristina Smieskova, masterstudent Environmental Sciences & Jeugdvertegenwoordiger Slowakije
‘Ik wilde wat ik tijdens mijn studie in het buitenland heb geleerd, graag toepassen in mijn thuisland. Daarom ging ik naar de Climate Leader Academy in Slowakije en na afloop werd ik gevraagd om als jongerenvertegenwoordiger deel te nemen aan de COP28. Van tevoren was er niets gezegd over die mogelijkheid, maar blijkbaar hadden ze deelnemers geobserveerd en was ik uitgekozen. Een geweldige kans voor mij, want nu ben ik dus in Dubai als onderdeel van de presidentiële delegatie van Slowakije.
‘Voorafgaand aan de COP heb ik samen met een ngo bijeenkomsten georganiseerd waar we met jongeren van verschillende achtergronden spraken over de klimaatcrisis en mogelijke maatregelen. De conclusies daarvan hebben we samengevat en tijdens de top aan onze president Zuzana Čaputová aangeboden. Mijn ervaring is dat veel jongeren zich niet betrokken voelen bij beleid. Daarom is het goed dat politici ons hier serieus nemen. Ook veel andere landen werken met jongerenvertegenwoordigers. Met deze groep proberen we in Dubai druk uit te oefenen voor een vooruitstrevender en inclusiever klimaatbeleid. De EU is nog relatief ambitieus, maar ook daar gebeurt nog te weinig. We willen een proactieve houding van onze overheden zien.
Mijn ervaring is dat veel jongeren zich niet betrokken voelen bij beleid. Daarom is het goed dat politici ons hier serieus nemen
‘Als jongerenvertegenwoordiger speel ik deze twee weken nog verschillende rollen. Ik heb al een discussiepanel geleid met jeugd vanuit alle hoeken van de wereld. Ook heb ik met EU-onderhandelaars gesproken en mag ik deelnemen aan een aantal onderhandelingen. Dit laat weer zien hoe kansen op je pad komen als je je passie volgt en je je ergens voor inzet. Dat is ook een boodschap aan andere jongeren die graag zoiets zouden willen doen.
‘Ik denk dat de vele aanwezigen op de top een toegevoegde waarde hebben: verandering moet zowel vanuit de overheid als vanuit de gemeenschap komen. Wat kunnen we van elkaar leren en voor elkaar betekenen om meer positieve impact te maken? Er worden hier ontzettend veel contacten gelegd en ervaringen uitgewisseld. Dat neem ik mee terug naar Slowakije en Wageningen.’
