Gezien de huidige omstandigheden in dit land en in Wageningen, dat overigens nog steeds bij dit land hoort (ik ben eigenlijk steeds meer gaan vinden dat Wageningen een onafhankelijk staat zou moeten vormen), kan ik moeilijk om het volgende onderwerp heen: de Nederlandse verkiezingen. Nu het witharige wonder zeer waarschijnlijk het torentje in Den Haag mag betreden, zie ik bij veel leden in mijn progressief-linkse kringen (de klassieke Wageningse bubbel) bezorgde rimpels verschijnen. Dit is in mijn ogen begrijpelijk. Ik had ook gewoon lekker zorgeloos kerst willen vieren.
Er zijn tegenwoordig net iets te vaak momenten waarop je denkt: Hmmm, het voelt toch een beetje alsof we een stap terug naar het Neanderthalerschap aan het nemen zijn. Persoonlijk baal ik van dat soort momenten. Hebben we dan echt niets geleerd van duizenden jaren elkaar de hersens inslaan? Ik denk het wel.
Hebben we dan echt niets geleerd van duizenden jaren elkaar de hersens inslaan?
Zo moet ik vaak denken aan het idee van de Expanding Circle of Ethics van moreel filosoof Peter Singer. Daarin stelt hij dat in de loop van de geschiedenis ‘mensen de kring van wezens waarvan ze de belangen bereid zijn op dezelfde manier als die van henzelf te waarderen, hebben uitgebreid’ (Wikipedia, 2023). Het komt erop neer dat het ons vroeger geen reet interesseerde wat er met de bevolking van een naburige stam gebeurde, terwijl we nu (een poging doen om) beleid (te) voeren dat in het belang is van een enorme groep mensen.
Vroeger gaven we niets om mensen van een ander ras, we vonden het zelfs een goed idee om ze tot eigendom te maken. Vrouwen hadden niets te zeggen, maar vandaag de dag wordt zelfs het begrip ‘huisman’ erkend. Ook dieren zijn onderwerp van ethische overwegingen in onze moderne tijd. Als je vijftig jaar geleden zei dat je veganist ‘uit morele principes’ was, werd je waarschijnlijk in een tehuis gezet.
Als je vijftig jaar geleden zei dat je veganist ‘uit morele principes’ was, werd je waarschijnlijk in een tehuis gezet
We lijken vandaag de dag wellicht verder van elkaar verwijderd dan ooit, maar ik denk niet dat dit zo is. Het probleem is in mijn ogen dat er in de huidige tijd te veel instanties zijn in wiens belang het is om ons tegen elkaar op te zetten. Onder ons harnas van haattweets en leeg geschreeuw, houden we stiekem meer van elkaar dan we denken. En met dit in mijn achterhoofd, ga ik stiekem gewoon wel zorgeloos kerst vieren.
Resource-studentredacteur Felix Landsman (22) is vast-ooit-afgestudeerd masterstudent Environmental Sciences en ambiërend avonturier. Hij is vaak op zoek naar iets.
