Tekst Ning Fan
Promovendi lichten hier hun meest prikkelende stelling toe. Dit keer is het de beurt aan Eva Huet, die op 6 september promoveerde op hoe risico’s de landbouw in Zuid-Mali beïnvloeden.
‘Tegenwoordig vinden we efficiënt handelen een prioriteit, maar we vragen ons zelden af waarom we altijd de behoefte voelen om taken snel af te handelen zonder onze tijd en energie te verspillen. Waarom zouden we het niet rustig aan doen? Waarom kunnen we onszelf niet bevrijden van het eeuwige najagen van vele vooraf vastgestelde doelen?
Voor en na mijn promotietraject heb ik in verschillende landen gewerkt en daardoor heb ik kennis gemaakt met meerdere stijlen van werken. In het begin raakte ik nogal eens gefrustreerd als taken meer tijd in beslag namen dan nodig of eindeloos heen en weer werden geschoven alvorens ze werden afgerond. Ik kwam langzaam tot het besef dat hoe meer tijd men aan een taak kon besteden, hoe groter de kans was op creatieve oplossingen en hoe meer flexibiliteit om onvoorziene problemen het hoofd te bieden. Denkend aan mijn ervaringen, heb ik het idee dat we ons in moderne samenlevingen te zeer richten op het bereiken van een doel als we ergens mee bezig zijn. Maar als je te veel hecht aan efficiëntie, vergeet je de tijd te nemen om te reflecteren op het proces, tijdens het proces. Doe je dat wel, dan kun je doelen scherper stellen. Vertragen geeft ons de mogelijkheid om alle informatie in ons op te nemen, het stimuleert creativiteit en flexibiliteit, stelt ons in staat om te leren van de ideeën van anderen en kan leiden tot het ontdekken van iets dat in eerste instantie als onbelangrijk werd gezien.’
