Afgelopen week haalde ik koffie bij de koffiebar in Aurora. Bij de koffiemachine stonden allerlei soorten melk: amandel, soja, haver, kokos en de ‘gewone’. Een duurzaamheidsfeestje! Genoeg keuze voor de milieubewuste consument die met plantaardige melk de ecologische voetafdruk omlaag wil brengen.
Maar toen bedacht ik me dat vier extra pakken melk ook extra productie vereisen, zoals planten telen, oogsten, verwerken en verpakken. En voor de multinationale bedrijven die de melk op de markt brengen, is het weer een kans om hun omzet te vergroten. Is dat dan wel zo duurzaam? Waar je eerst het campuscafé meed omdat ze alleen koemelk schonken, kun je nu naar hartenlust havermelk drinken. Een week later probeer je eens kokosmelk. En zo groeit de vraag mee met het aanbod.
Natuurlijk, over het algemeen is de plantaardige variant echt duurzamer. Geen uitstoot van de koe die bovendien krachtvoer (meestal van soja) eet om melk te produceren. Bij het direct eten, of in dit geval, drinken van de plant kun je in de meeste gevallen heel wat vervuilende stappen overslaan. Maar waarom vier verschillende soorten plantenmelk aanbieden? Oké, de een lust geen soja en de ander wil geen amandel, maar zijn smaakvoorkeuren geen randzaken als je de duurzaamste universiteit wilt zijn? Duurzaamheid is simpel, in letterlijke zin. Het aanbieden van één soort melk geeft minder afval en minder consumptie. Vooral dat laatste is belangrijk omdat onze uit de hand gelopen consumptiedrift als primaire oorzaak kan worden gezien voor klimaatverandering en de ecologische crises.
Oké, de een lust geen soja en de ander wil geen amandel, maar zijn smaakvoorkeuren geen randzaken als je de duurzaamste universiteit wilt zijn
Wat nu? Heel eenvoudig, houd het simpel! Een goed voorbeeld zijn de koffieapparaten in Forum die al uitsluitend op havermelk draaien. Eerlijk gezegd proef ik het verschil niet. En stel dat alle cappuccino’s bij WUR met havermelk worden gemaakt, dan kunnen we ook afscheid nemen van de zich moreel superieur voelende ‘havermelkelite’, die de wereld denkt te redden met het drinken van heel wat havercappu’s. Want die kan zich dan niet meer onderscheiden van de koemelkzondaars, zoals ik.
Resource-studentredacteur Maurice Schoo (24) is tweedejaars masterstudent Development & Rural Innovation. Hij houdt van koken en als de tijd het toelaat schildert hij graag.
