Felix Landsman is 22, doet de master Environmental Sciences en probeert de wereld te begrijpen en — waar mogelijk — een steentje bij te dragen.
Zo’n vijf jaar geleden kwam Landsman vanuit zijn geboorteplaats Nijmegen naar Wageningen om de bacheloropleiding International Land and Water Management te doen. Onlangs begon hij aan de master Environmental Sciences. ‘De focus was bij de bachelor iets te kleinschalig naar mijn smaak, en te veel gericht op landbouw. Bij deze master zijn we meer bezig met systeemdenken, kijken naar het grotere plaatje, de processen achter problemen. Ik ben heel blij met de switch, het bevalt top.’
Toch kijkt hij ook positief terug op zijn bachelor. ‘Op mijn Erasmus naar Madison, Wisconsin in de Verenigde Staten bijvoorbeeld. En daarna vier maanden stage en onderzoek naar grondwater op Curaçao. Die ervaringen hebben me meer open gemaakt als mens. Ik voer makkelijker gesprekken en ben veel meer internationaal georiënteerd geraakt. Daar heb ik dus veel aan gehad. En het was ook lang leve de lol natuurlijk, ik zat echt niet van acht tot zes in de bibliotheek. Het was meer genieten dan studeren.’
Tot de bodem
Landsman probeert de wereld zo goed mogelijk te begrijpen. ‘Ik ben de zoon van een wetenschapper, dus ik probeer altijd dingen tot op de bodem uit te zoeken. De problematiek waar we nu mee zitten bijvoorbeeld op het gebied van klimaat, hoe dat wordt veroorzaakt en wat eraan kan worden gedaan.’ Aan mogelijke oplossingen wil hij zelf ook graag een bijdrage leveren. ‘Ik ben een paar keer naar de blokkades van de A12 geweest om te demonstreren. Ik voel me wel verwant aan de idealen van Extinction Rebellion (XR), al zou ik mezelf niet per se ‘lid’ noemen. Zij zijn wel met interessante dingen bezig als het gaat om stappen zetten naar een betere wereld.’
De wereld moet radicaal anders worden ingericht in korte tijd, zegt Landsman. ‘Daar ben ik ook in m’n hoofd wel druk mee. Dat is niet altijd chill: je wilt soms ook gewoon een leuk leven leiden en niet alleen bezig zijn met moeilijke levensvragen. Soms zou ik liever een voetbalsupporter zijn die ’s middags lekker bier drinkt in plaats van naar een XR-bijeenkomst gaan. Maar als je eenmaal weet wat er aan de hand is, vind ik dat je niet meer kan wegkijken en niks doen.’
Ivoren toren
Landsmans eerste column gaat over het vertrek van rector magnificus Arthur Mol. ‘In het begin stel ik aan de kaak dat zijn opvolger waarschijnlijk ook een soort invloedrijke witte figuur wordt die ervaring heeft in besturen en overal goede banden heeft. Kortom: niet iemand die met beide voeten in de modder staat. Het mag wel wat minder ivoren toren, vind ik. Tegelijk wil ik niet alleen maar mensen afserveren, dus wil ik ook mijn dank uiten aan Mol en zijn voorgangers.’ Is dat wat we van zijn columns kunnen verwachten? ‘Ik ben vaak wel vrij kritisch en schrijf met een scherpe pen. Maar soms wil ik ook gewoon schrijven over grappige situaties uit het studentenleven. Het moet vooral ook leuk blijven.’
Lees de eerste column van Felix Landsman hier.
