De barcommissie van Unitas in actie. Foto María Joaquina Acosta Ondanks de extra ledeninstroom bij studentenverenigingen in coronatijd, daalde de interesse om deel te nemen aan commissies en besturen. Terwijl die van vitaal belang zijn voor een gezonde vereniging. Anderhalf jaar na het opheffen van de laatste restrictieve coronamaatregelen lijkt het enthousiasme om actief te zijn weer terug.
‘Als je lid bent van een vereniging, kies je voor een commissie of bestuur omdat je iets wilt neerzetten en voor de gezelligheid’, vertelt Madelon van Vuure, voorzitter van de Wageningse Kamer van Verenigingen (WKvV). Ze heeft regelmatig contact met Wageningse studentenverenigingen en is goed op de hoogte van wat daar speelt. ‘In coronatijd viel er weinig neer te zetten én kon er niet geborreld worden. Waarom zou je dan nog lid worden van een commissie?’
Na het opheffen van de coronamaatregelen nam de interesse in commissies weer toe. ‘Dat ging geleidelijk’, aldus Van Vuure. ‘Eerst wilde iedereen vrij zijn en nergens aan vastzitten, maar al gauw groeide de interesse in met name de commissiefuncties. Die kosten ook wat minder tijd dan bestuursfuncties.’ Besturen vullen bleef lastig. ‘Een fulltime bestuursjaar zet je studie een jaar op pauze. Dat vinden mensen vaak heftig en dat was na corona nog meer zo. Na alle restricties wilde studenten genieten van vrijheid zonder verplichtingen. Je ziet dat het vullen van besturen nu eigenlijk nog steeds lastiger is, zowel bij studieverenigingen, sportverenigingen als studentenverenigingen.’
Stijgende lijn
Studentenverenigingen krijgen besturen meestal wel gevuld, maar dat kost meer moeite dan voorheen. ‘Vóór corona had je vaak een poule van veertien à vijftien geïnteresseerden op wie leden konden stemmen voor een zevenkoppig bestuur’, vertelt Van Vuure. ‘Nu moet de periode waarin leden zich kandidaatstellen vaak worden verlengd en zijn er verenigingen die het een jaar met minder bestuursleden doen. Maar hoewel het soms wat langer duurt om een bestuur te vullen, er zit vooruitgang in. Dat is goed om te zien.’
Een van de meest gestelde vragen tijdens de AID was: hoe veel verplichtingen zijn er? Dat is een beetje de tijdgeest
Ook Unitas-voorzitter Niels van de Sande ziet het animo om te participeren toenemen. ‘We hebben zeker problemen gehad om gemotiveerde vrijwilligers te krijgen en de leden uit de twee coronajaarlagen zijn bij ons relatief minder actief. Corona heeft best een lange nasleep.’ De leden van vorig jaar, die nu net tweedejaars zijn, zijn juist heel enthousiast, vertelt Van de Sande. ‘Ook voor de normaal minder populaire commissies is opeens veel interesse. Zo waren er zes geïnteresseerden voor de beveiligingscommissie en drie voor de financiële commissie. Dat zijn verantwoordelijke taken waar jonge leden meestal weinig zin in hebben.’
Cultuur
Hoe moeilijk of makkelijk het is om besturen en commissies op volle sterkte te krijgen, heeft ook te maken met de verenigingscultuur, denkt voorzitter Jesse de Vries van Nji-Sri. ‘Bij Nji-Sri hebben we een landbouwmentaliteit: met z’n allen de schouders eronder en met weinig middelen iets moois neerzetten. Daardoor gaat besturen vormen en commissies vullen hier goed. Natuurlijk moet je mensen soms wel een beetje pushen.’ Toch merken ze ook bij Nji-Sri dat mensen in eerste instantie vaak niet op verplichtingen zitten te wachten. ‘Een van de meest gestelde vragen tijdens de AID was: hoe veel verplichtingen zijn er? Dat is een beetje de tijdgeest.’
Ook de verenigingscultuur van W.S.V. Ceresdraait om participatie, vertelt president Gijs van der Neut. ‘Dat begint al tijdens de AID en de VIT (verenigingsintroductietijd, red.). We leggen uit dat je bij Ceres weinig verplichtingen hebt, maar laten nieuwe leden wél op een leuke manier het scala aan mogelijkheden zien. Daardoor zien zij sneller in hoe leuk en waardevol het is om naast de uni ook iets anders te doen en je op andere vlakken te ontwikkelen.’ De verenigingsstructuur helpt ook een handje, aldus Van der Neut. ‘Maandagavond is bijvoorbeeld clubavond. Rond half zes beginnen de commissies met vergaderen. Dan zitten alle twintig commissies bij elkaar in de kroeg. Daarna begint de gezelligheid en ga je met je jaarclub samen eten en borrelen. Rond elf uur ga je weer naar huis. Die structuur werkt uitnodigend.’
BarCo of FellisCo
Hoewel het aantal verplichtingen meevalt, moeten leden van Ceres in hun tweede jaar deelnemen aan een commissie. Van der Neut: ‘Je doet óf BarCo (barcommissie), óf FellisCo (feest- en lichtcommissie).’ Kortgezegd betekent dit dat tweedejaars verantwoordelijk zijn voor de bardiensten en de feesten op donderdag bij Ceres. Elke shift duurt drie uur en tweedejaars draaien vier shifts per periode. ‘Eigenlijk vindt iedereen dat leuk om te doen, maar het is ook noodzakelijk om de vereniging draaiende te houden’, vertelt Van der Neut. ‘De grootste omzet draaien we bij de bar.’
Vaak groeien leden van daaruit door naar andere commissies. Van der Neut: ‘Het wordt als een eer gezien om lid te zijn van een belangrijke commissie. Daardoor wil iedereen een steentje bijdragen. Uiteindelijk draait de kroeg dankzij haar leden. Voor de leden, door de leden.’
Zorgen
Ondanks de toegenomen animo, plaatsen meerdere voorzitters een kleine kanttekening: er zijn zorgen over de Nederlandse bachelor-instroom. Van der Neut: ‘Dat is toch de belangrijkste doelgroep van studentenverenigingen, maar die instroom lijkt te dalen. Daarom kijken we kritisch welke commissies van vitaal belang zijn voor een gezonde vereniging. Want uiteindelijk moeten je de commissies wel kunnen vullen.’
