Resource publiceerde over hoe Wageningse wetenschappers werden geïntimideerd door collega-wetenschappers. Door de tegenpartij werd op een wetenschap-onwaardige manier met modder gegooid. De Wageningse wetenschappers zouden naar verluidt geen echte wetenschappers zijn. Maar als we de lagen modder wegvegen, zien we de kern van het conflict: het was gewoon een uit de hand gelopen misverstand. Misschien zelfs twee. Herkenbaar uit je eigen persoonlijke leven? Blijkbaar kan dit ook op academisch niveau.
De meme hiernaast vat een aloude paradigmastrijd in de wetenschap goed samen (jawel, memes zijn een uitstekende manier om de wereld te duiden). In dit geval ging het misverstand specifiek over het constructivisme. Dit is voor iedereen te begrijpen, mocht je er nog niet bekend mee zijn. Houd je vast.
Het constructivisme gaat ervan uit dat kennis en feiten niet objectief in de werkelijkheid kunnen worden geobserveerd, maar worden geconstrueerd door de wetenschapper, die met zijn of haar bewuste en onbewuste overtuigingen en belangen niet volledig neutraal is. Zijn tegenhanger, het positivisme, gaat ervan uit dat objectieve en meetbare waarnemingen ons valide kennis over de wereld brengen. Dit sluit goed aan bij de natuurwetenschappen. In de sociale wetenschappen zien we beide filosofieën terugkomen.
In het genoemde conflict met de ‘moddergooiers’ ging het concreet om het volgende. De moddergooiers stelden vast dat er financiële voordelen zaten aan plezierjagen, waar de natuurreservaten van afhankelijk waren, met name in de eerste jaren na de opening. Zij publiceerden de paper met de titel: Complementary benefits of tourism and hunting to communal conservancies in Namibia. Klinkt erg positief over plezierjagen en daar wringt de schoen. Op basis van dezelfde gemeten feiten (inkomstenbronnen van parken) kun je ook een totaal andere titel maken, zoals: Conservancies and its dependency on hunting: the role of income stream variation. Zelfs die cijfers (de inkomstenbronnen) zijn met een hoop aannames tot stand gekomen, maar het zij zo.
De Wageningse wetenschappers legden nog maar eens het constructivisme uit in hun paper en riepen op tot meer reflectie op positie van de ‘moddergooiers’, aangezien zij een belang hebben bij positieve framing van plezierjagen. Het misverstand is dat de moddergooiers het constructivisme niet begrepen (of erkenden). De feiten zijn de feiten, en als jij zegt dat mijn gepresenteerde feiten (en interpretaties daarvan) in zekere zin geconstrueerd zijn, beschuldig jij mij van luchtfietserij. Een persoonlijke aanval dus. Shit hit the fan.
Ik vermoed nog een tweede misverstand: erkenning van het constructivisme, betekent niet je het positivistische gedachtegoed op geen enkele manier terugziet in sociaalwetenschappelijk onderzoek. Het feit dat er een belangrijk financieel gewin is, valt heus niet volledig weg te ‘construeren’, dat is gewoon waar te nemen. Sommige aspecten van het onderzoek kloppen tot op zekere hoogte aardig met het positivisme en andere aspecten niet. Dat is wat ik in mijn multidisciplinaire opleiding geleerd heb.
In de persoonlijke levenssfeer is er voor meer onderling begrip de relatietherapeut of psycholoog. Dit heeft een academisch equivalent nodig (UNESCO, kijken jullie mee?). Scheelt een hoop gedoe en juridische kosten. Ook binnen WUR zou dit heel interessant kunnen zijn. Welke docenten of collega’s binnen of buiten de WUR nomineer jij om samen weg te zakken in een luxe sofa?
Steven (25) doet een master Economie en Beleid en slaat graag van zich af op de squashbaan. Hij staat altijd open voor een potje squash en een goed gesprek. Je kan hem hier mailen.
