Tekst Guido Camps Toen ik mijn eerste echte statistiekonderwijs op de middelbare school kreeg, moesten wij om te bepalen of iets afweek binnen een normaalverdeling, handmatig de Z-score berekenen. Wij hadden een speciaal p-waardenboekje waarin eindeloze tabellen stonden om op basis van je Z-score de correcte p-waarde op te zoeken. Die waarde geeft aan of een steekproefuitkomst statistisch significant is.
Wat niet verandert, is dat wij mensen opleiden om wetenschappelijk te kunnen denken
Toen grafische rekenmachines in zwang raakten, was de angst dat leerlingen/studenten hiermee niet meer zouden snappen wat ze aan het doen waren als ze niet handmatig de p-waarde opzochten maar gewoon uit hun rekenmachine kregen.
Toen ik studeerde en er software op de markt kwam waarmee referenties automatische werden opgeslagen en correct tot bibliografie werden geconverteerd, was de angst dat studenten slechter zouden leren literatuur verwerken.
Toen ik dierenarts werd en er diagnostische software op de markt kwam, waren de oudere dierenartsen bang dat we minder goed klinisch zouden leren redeneren.
Nu ik zelf docent ben, en ik om mij heen hoor dat mensen bang zijn voor het gebruik van ChatGPT door studenten, gaan die oude voorbeelden door mijn hoofd. Innovatie en technologie zullen er altijd voor zorgen dat studenten anders worden opgeleid dan hun huidige docenten. En gelukkig maar! Artificiële intelligentie zal op vele vlakken ons leven veranderen en dat gaat nu hard, maar uiteindelijk zijn het ook gewoon tools waarmee we moeten leren omgaan.
Wat namelijk niet verandert, is dat wij mensen opleiden om wetenschappelijk te kunnen denken en afwegingen te kunnen maken op basis van argumenten. Waarschijnlijk zullen huidige studenten vanaf nu geen tekst meer vanuit het niets hoeven op te schrijven, maar leren ze te editen wat een large language model (LLM)als aanzet heeft gegenereerd. Is dat erg? Ik mis mijn p-waarde boekje ook niet meer als ik in Python een analyse draai.
Iedere generatie denkt volgens mij dat zij in de meest interessante tijd ooit leeft waarin de ontwikkelingen veel te snel gaan. Ik hoop juist op nog meer innovatie en slimme studenten die met die ontwikkelingen kunnen omgaan. Deze column is overigens gewoon ouderwets geschreven, vanuit een lege pagina…voor nu dan.
Guido Camps (39) is dierenarts en onderzoeker bij Humane Voeding en OnePlanet. Hij houdt van bakken, bijen houden en bijzondere dieren.
Enorm herkenbaar: “…..maar uiteindelijk zijn het ook gewoon tools waarmee we moeten leren omgaan.”
Het had een zekere charme om in de kelders van een universiteitsbibliotheek (zoals Biotechnion en Binnenhaven) op zoek te gaan naar artikelen uit wat oudere jaargangen , maar de huidige bibliotheek met alles 24/7 direct toegankelijk via een samengevoegde zoekbox (niet nadenken op welke CD-ROM ik moet zoeken) maakt het doen van (verkennend) literatuuronderzoek wel heel veel simpeler.
En Elicit (AI literatuur analyse tool) is daar weer een volgende stap in.