Mei is de mooiste maand. Het weelderig groen, de gierzwaluwen die door de straten scheren in het avondlicht, het milde weer. Maar de avonden blijven koel en dat betekent dat ik met een dikke jas om vier uur ’s nachts buiten sta met mijn bat detector. Het vleermuisonderzoek is weer begonnen. Het is een heldere nacht. De kieviten in het weiland zijn onrustig en maken geluiden als aliens in een onderzeeër. Vleermuizen houden niet van kou, en ik ook niet. Tegen de verveling spring ik van been op been en probeer ik dakpannen te tellen (twintig hoog, vijftig breed. Duizend dakpannen op deze helft van het dak). Vleermuizen zijn er niet – te koud – dus ik ben voor niks om één uur ’s nachts opgestaan.
De langdurige kou en natheid laten de mensen niet onberoerd. ‘Over een maand worden de dagen al korter’, zegt een oude dame tegen mijn oma in de plattelandssupermarkt. Op de ranglijst van professionele zeurders staan oude vrouwen van het platteland op nummer één. Op nummer twee staan studenten. Die zeuren over geld, over het weer of, als ze international zijn, over eten en heel veel gejammer gaat over verplichte vakken. ‘Ik leer hier niks, dus ik ben in de pauze weggegaan’, is een bekende klacht. Ja, wat wil je als je telkens de helft van het college mist?
Op de ranglijst van professionele zeurders staan oude plattelandsvrouwen op nummer één. Op nummer twee staan studenten
Ik ben een optimist. Ik erger me dood aan dit geklaag. Zelfs nu ik dagenlang teer op dutjes en kleine uurtjes slaap is mijn optimisme onverstoorbaar. De zon trekt me mijn bed uit, naar buiten toe. Mei is voor mij de maand van hoop. Hoop dat het nieuwe altijd het oude vervangt, dat de oude zeurders plaatsmaken voor de nieuwe. Dat de natuur doorgaat, hoe dan ook.
Ik besluit naar de uiterwaarden te fietsen om daar de rest van deze zonnige dag aan de rivier te luieren met een boek. Terwijl ik in het gras lig, zie ik hoe een gezette man rondjes draait op het water met zijn jetski. Er komt nog een man bij met een jetski die hetzelfde doet. Samen draaien ze rondjes, als in een paringsritueel. Deze jetski-dans luidt wat mij betreft de zomer in. De komende maand blijven de dagen langer worden, zoals dat altijd gaat.
Ilja Bouwknegt is 24, bachelorstudent Bos- en Natuurbeheer (laatste loodjes), is actief bij studievereniging WSBV Sylvatica en doet ’s nachts wel eens vleermuizenonderzoek.
