Promovendi lichten de meest prikkelende stelling uit hun proefschrift toe. Deze keer is dat Daniel Monino Lopez, die op 14 april promoveerde bij Plant Breeding.
‘Terwijl mijn proefschrift direct bij indiening werd goedgekeurd, werd mijn stellingenlijst vier keer afgekeurd door de Academic Board. In de frustrerende periode die volgde, wijzigde ik steeds mijn voorstellen om ze aan hun criteria te laten voldoen. Toen de lijst uiteindelijk werd goedgekeurd, was ik enorm opgelucht.
Ik begrijp en waardeer het belang van een stellingenparagraaf in het proefschrift. Als wetenschapper in opleiding moet je kritisch kunnen denken en laten zien dat je je kunt mengen in wetenschappelijke debatten. Maar ik vraag me af of deze beperkende criteria uiteindelijk niet averechts werken.
Ik wilde een maatschappelijk relevante stelling over duurzaamheid opnemen, maar dat bleek niet te kunnen. Ik kreeg te horen dat de stelling te nauw aansloot bij mijn afstudeeronderwerp over plantenveredeling. Ook een stelling die ik altijd al in mijn hoofd had, moest ik weggooien omdat iemand diezelfde stelling al gebruikt had.
Naar mijn mening zijn de stellingen de gedachten die in vier jaar hard werken tot stand zijn gekomen en ze zullen altijd een integraal onderdeel van je boek blijven. Zou je daarom niet de vrijheid moeten hebben om je eigen mening te uiten? Ik had het gevoel dat de criteria mij zeer beperkten. Na al die correctierondes voelen mijn stellingen niet meer als ‘mijn’ stellingen.’
