Foto Shutterstock Het klimaatpanel van de Verenigde Naties – het IPCC – bracht vorige week maandag opnieuw een alarmerende boodschap over de gevolgen van klimaatverandering. Wat er in staat is klare koek: de maximale anderhalve graad opwarming lijkt verder weg dan ooit, we kunnen meer extreme weersomstandigheden verwachten en meer dan 3 miljard mensen wonen in gebieden die kwetsbaar zijn voor het veranderende klimaat. In hoeverre is de WUR-student hiermee bezig?
Tekst Felix Landsman
Gaël Kobessen (23)
MSc Earth & Environment
‘Als zo’n nieuw rapport uitkomt, hoop je natuurlijk dat het minder heftig is dan ze zeggen. Eerlijk gezegd ben ik er niet zo mee bezig; tijdens colleges gaat het er al genoeg over. Ik ga ook niet op de A12 liggen met Extinction Rebellion, ik rijd er eerder overheen, haha. Het probleem is dat we te veel aan dingen willen vasthouden, we willen geen verandering en dat is onze eigen schuld. Toch heb ik vertrouwen in de toekomst, er zal een nieuwe balans komen die we zullen moeten accepteren. Wat mij betreft is overigens de rol van de afwachtende, objectieve wetenschapper passé; zo blijft geld het winnen van inzicht.’
Nurul Fajriati Setyaningrum (25)
MSc Nutrition and Health
‘Ik kom uit Indonesië en merk dat mensen hier in Nederland meer nadenken over klimaatverandering en duurzaamheid. In Indonesië heeft het niet de hoogste prioriteit, aangezien we nog steeds een ontwikkelingsland zijn. Ik maak me nu wel meer zorgen om mijn land. Ik besef dat we grote problemen hebben, zoals het zinken van onze hoofdstad Jakarta. Ik probeer bewuster bezig te zijn met duurzame voeding en gezond eten, want als we gezonder eten kunnen we duurzamer zijn. Over het algemeen ben ik positief over de toekomst omdat we nog tijd hebben en mensen nog steeds moeite doen om de problemen op te lossen.’
Victor Knooren (26)
MSc Bos- en Natuurbeheer/Plant Sciences
‘Als het gaat om klimaat zoeken we altijd een boeman; in Nederland zijn dat nu vooral de boeren en de grote bedrijven. Alleen kan je die dingen niet echt naast elkaar zetten, het is alsof je appels met peren vergelijkt. En dat is het lastige met klimaatverandering: het is niet zomaar appels met peren vergelijken, het is appels, peren, aardbeien, aardappelen en walnoten met elkaar vergelijken. Wel geloof ik dat, hoewel dingen als voedselzekerheid en ijskappen verdwijnen, de belangrijkste dingen als liefde, vriendschap en hoop niet verdwijnen. Het is misschien een sombere toekomst, maar hoop zal nooit verdwijnen.’
Rick Neulen (23)
MSc Earth and Environment
‘Zo’n rapport is gewoon mooi, het is leuk om met die klimaatmodellen te zien hoe we bepaalde processen kunnen voorspellen, dat is ook de kant die ik op wil. Verder neem ik aan dat uit het rapport blijkt dat we toch weer verder weg van veel doelen zijn. De universiteit heeft een belangrijke rol in het verschaffen van informatie en mensen duidelijk maken dat het wat genuanceerder ligt dan hoe bijvoorbeeld het journaal het brengt. Daar is het altijd meteen zo extreem. Ik heb het er in mijn kringen eigenlijk niet echt over, daar is het iets te wetenschappelijk voor. Zelf ben ik qua uitstoot net zo erg als de rest; als thuiswonende student is het heerlijk om met mijn benzine-auto deze kant op te komen. Klimaatverandering gaat gewoon gebeuren. Maar ja, wat doe je eraan? Ik lig er dus niet wakker van.’
Tomas van der Heijden (28)
MSc Organic Agriculture
‘Ik sta absoluut niet achter de filosofie van de VN, die WUR vaak ook uitdraagt, namelijk dat groene technologie de wereld gaat redden. Daarom volg ik het allemaal ook niet met die rapporten. Het is alsof je een pleister plakt en zegt dat die niet politiek is. Terwijl wat voor pleister je plakt en wanneer je hem plakt politieke keuzes zijn. Nu bestrijden we een probleem met een oplossing die door hetzelfde systeem gecreëerd is. Uiteindelijk is de oplossing een grote normen- en waardenverandering, maar dat vinden we heel moeilijk. WUR moet zich heel kritisch gaan afvragen wat voor een rol ze wil spelen in de toekomst. Blijven ze de eco-modernistische green growth-rol spelen, dan zullen ze heel veel bloed aan hun handen krijgen, denk ik. Maar ik zie het niet veranderen.’
Quinlan Cijntje (18)
BSc Plant Sciences
‘Voor mij is altijd het grootste vraagstuk hoe je beter klimaatbeleid maakt. Bij mijn studie gaat het nu over de ontwikkeling van landbouw en de groene revolutie. Ik vind het erg interessant om te zien hoe dat gaat bij ontwikkelingslanden van nu. Er ligt veel nadruk op het groen ontwikkelen van die landen, maar er wordt niet bij verteld dat de nu ontwikkelde landen hun status niet op een groene manier hebben bereikt. En dat het heel moeilijk is voor ontwikkelingslanden om een stabiele politieke en economische situatie te bereiken zonder de natuur te schaden. Ik wil ook liever dat er zo min mogelijk bomen gekapt worden, maar ik houd toch in mijn achterhoofd dat het voor de lokale bevolking een manier is om hun brood te verdienen.’
