Vanwege kamernood bij uitwisselingsstudenten werd in 2022 en 2023 een noodgreep ingezet: kamerdelen. Foto Guy Ackermans Vlak voor aanvang van dit collegejaar hadden veel uitwisselingsstudenten nog geen kamer gevonden. WUR en Idealis bedachten een noodoplossing: kamerdelen. Inmiddels is er een evaluatie geweest van de noodgreep en die is opvallend positief, meldt Idealis-woordvoerder Hellen Albers.
Kamerdelers waren blij dat ze door het delen van een kamer toch aan hun studie konden beginnen. Ook zijn ze positief over vriendschappen die zijn ontstaan en de huurprijs. Wel hadden ze een aantal praktische verbeterpunten voor een eventueel vervolg. Zo zou het goed zijn om iets grotere kamers te reserveren zodat beide kamergenoten een eigen bureau en voldoende opbergruimte hebben; zou een stapelbed deels kunnen helpen om te zorgen voor iets meer privacy; en zouden kamerdelers graag hun eigen kamergenoot kiezen.
Giuseppe Macaione (23) en Stefano Fazzari (21) kenden elkaar nog niet toen ze afgelopen september een kamer gingen delen in Dijkgraaf. In de eerste week van februari keerde Fazzari terug naar Italië. Hij kijkt positief terug op zijn kamerdeel-avontuur. ‘Het was fantastisch om een kamer te delen met Giuseppe. Er is altijd iemand om mee te praten. Maar het is wel belangrijk dat je elkaar aardig vindt als je kamergenoten wordt. Ik heb veel geluk gehad met Giuseppe.’
Kamergenoot versus huisgenoot
Er zijn verschillen tussen een kamergenoot en andere huisgenoten, zegt Fazzari. ‘Sommige huisgenoten zie je een paar dagen niet, maar een kamergenoot zie je elke dag. Als je een goede klik hebt, kan dat heel leuk zijn.’
Macaione, die in de voorheen gedeelde kamer blijft wonen tot juli, is ook positief. ‘Als ze me zouden vragen om mijn kamer nog een keer te delen met een willekeurige vent, zou ik nee zeggen. Want als je dan een kamer moet delen met iemand die je niet goed ligt, wordt het lastig. Maar mijn ervaring met Stefano geef ik een tien: hij is een van mijn beste vrienden geworden.’ Ook andere studenten die Macaione kent die kamers delen waren blij met hun kamergenoot. ‘Misschien hebben we allemaal geluk gehad.’
‘Eenzaamheid is een van de grootste angsten als je aan een Erasmus-avontuur begint’, zegt Macaione. ‘Voor mij was het dus erg fijn om Stefano in de buurt te hebben.’ Nu zijn vriend terug is naar Italië, heeft Macaione de kamer voor zichzelf. ‘Aan de ene kant is dat jammer want ik was blij met Stefano in de buurt. Aan de andere kant heb ik nu meer privacy en kan ik makkelijker leven volgens mijn eigen ritme. Ik probeer de focus op de positieve kant te richten.’
