Net voor kerst kwam minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap Robbert Dijkgraaf met een ‘dringende oproep’ aan alle colleges van bestuur om als universiteiten te stoppen met actieve werving van internationale studenten. Ik heb Dijkgraaf hoog zitten en ik vind dat zijn beslissingen als minister tot nu toe hebben laten zien dat hij echt iemand uit de praktijk van de wetenschap is en overwegend met verstandig beleid komt.
Maar deze oproep kwam hem op veel kritiek te staan en ook ik was lichtelijk verbaasd over de toon en inhoud ervan. Toen ik er even in dook, werd me meteen duidelijk dat onze minister zelf ook liever anders had gewild.
De kritiek aan Dijkgraafs adres had gericht moeten zijn aan de Kamer
Niet alleen werd hij door de Kamer via een motie gedwongen de oproep op te stellen, hij had diezelfde motie eerder zelfs ontraden. De minister schreef voorts:
‘Vrijdag 9 december jl. heb ik de Tweede Kamer gemeld aan de motie gehoor te willen geven, maar dat de instellingen mij tevens hebben verzocht om enige ruimte voor maatwerk ten behoeve van tekortsectoren en krimpregio’s te behouden. Ik heb de Kamer voorgesteld – ondanks het feit dat dit meer ruimte vraagt dan de motie in de huidige vorm biedt – om ruimte te laten voor werving voor (regionale) tekortsectoren.’
De vertaling van het politiek-Haags ‘ondanks het feit dat dit meer ruimte vraagt dan de motie in huidige vorm biedt’ is simpelweg ‘beste Kamer, jullie motie is kortzichtig, dus ik probeer er nog iets van te maken door er zelf wat aan toe te voegen’. Met deze toevoeging biedt deze minister de raden van bestuur een joker om zich niets van het ‘dringende’ advies aan te trekken.
Om alle problemen met academische werkdruk, financiële prikkels en huisvestingsproblematiek in de grote steden symbolisch in de schoenen te schuiven van internationale studenten was buitengewoon gemakzuchtig van de Kamer. De kritiek aan Dijkgraafs adres had gericht moeten zijn aan de Kamer. Dijkgraaf probeert er het beste van te maken door de discussie expliciet te verbreden naar de vraag: waar wil Nederland heen met haar hoger onderwijs? De hoogleraar Fysica blijkt gelukkig een handig politicus, daar gaan we als sector nog veel plezier van hebben.
Guido Camps (39) is dierenarts en onderzoeker bij Humane Voeding en OnePlanet. Hij houdt van bakken, bijen houden en bijzondere dieren.
