Het grote thuiswerken is voorbij. Volgens een enquête van de Social Sciences Group zouden medewerkers in Leeuwenborch weer 60 procent van hun tijd op het werk willen zijn. Ik merk er maar weinig van. Veel verdiepingen lijken nog steeds uitgestorven, en ook bij mij op de gang is vaak maar een handvol collega’s aanwezig. De meesten werken blijkbaar toch liever thuis.
Hoe erg is dat? Lezen, schrijven of nakijken kun je net zo goed thuis doen, tenminste als je huis groot genoeg is en je geen kleine kinderen om je heen hebt. Besprekingen lukken prima online, maar spontane gesprekken zijn een stuk lastiger.
Ik vond thuiswerken heerlijk. Maar het was bij ons thuis té gezellig
Onze leerstoelgroepvergaderingen zijn inmiddels weer verplicht offline, dus op die dagen is bijna iedereen aanwezig. Het is toch heerlijk je collega’s weer eens van top tot teen te zien, samen met ze te lunchen, of even bij ze binnen te wippen om snel wat dingetjes af te handelen? Daar kan geen online meeting tegenop.
Zelf zit ik al sinds de zomer weer alle dagen op kantoor. Niet dat ik geen type ben voor thuiswerken, integendeel, ik vond thuiswerken heerlijk. Maar ik moet iets bekennen: het was bij ons thuis té gezellig, met al die lekkere dingen in de keuken, zeker als de jongens er waren. De coronakilo’s vlogen eraan. Zolang ik nog binnen het gezonde BMI-plaatje paste, ging ik me daar niet druk over maken, hield ik mezelf voor. Maar langzaamaan ging ik ‘erop en erover’ en vond ik dat er iets moest gebeuren. Zou ik niet eens koolhydraten moeten minderen, of misschien periodiek moeten gaan vasten of zo?
De oplossing bleek veel eenvoudiger. Mijn methode kent maar twee regels. Eén: ga weer elke dag naar kantoor, liefst op de fiets. Twee: neem je eigen lunch mee. Dat is het. Er is bedrijfsfruit, maar dat is toegestaan. Snaaien kan verder niet. De kantine is nog maar een paar uur open, dus een muffin halen om 16 uur gaat niet meer. Ik ben inmiddels alweer helemaal op het niveau van vóór covid-19. Terug naar kantoor: ik kan het warm aanbevelen – en die warmte krijg je er ook nog eens gratis bij.
Sjoukje Osinga (55) is universitair docent bij Information Technology. Ze zingt alt in het Wageningse kamerkoor Musica Vocale, heeft drie studerende zoons en kijkt graag met haar man vogels in de Binnenveldse Hooilanden.
