Tijdens de VN-klimaatconferentie COP27 komen wereldleiders, ngo’s en wetenschappers bijeen in Sharm-el-Sheikh, Egypte. WUR-student Thomas Westhoff is er ook.
Thomas Westhoff (23) doet een dubbele master (International Land and Water Management en Climate Studies) en is sinds afgelopen zomer voorzitter van de International Association of Students in Agricultural and related Sciences (IAAS), een wereldwijde studentenvereniging voor landbouwstudenten die actief is in ruim vijftig landen op meer dan honderd universiteiten, met meer dan 10.000 leden.
Hoe kom je als student op de klimaattop terecht?
‘Vorig jaar in Glasgow zijn we met IAAS voor het eerst in jaren naar een klimaattop gegaan. Daar kwamen veel waardevolle contacten uit, zoals een samenwerkingsverband met de FAO (de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties, red.). In aanloop naar de huidige top in Egypte hebben we conferenties georganiseerd waar jongeren via dialogen en workshops een policy paper formuleren met aanbevelingen voor beleid. Best lastig, want wat voor een Europeaan een goed idee lijkt, is voor een Afrikaan misschien wel een slecht idee. Zo zoeken we als een soort jongeren-VN naar consensus: waar heeft iedereen baat bij?’
‘Daarnaast zijn IAAS-leden over de hele wereld bezig klimaat-adaptieve landbouwprojecten op te zetten. Ik ga naar de COP om die projecten verder te brengen door op zoek te gaan naar investeerders en om de zichtbaarheid van IAAS te vergroten.’
Welke boodschap neem je mee?
‘Jongeren moeten een leidende rol spelen in de vormgeving van de toekomst. Die boodschap wordt positief ontvangen, dat merk je aan het toenemende aantal partners dat met ons wil samenwerken. Als IAAS proberen wij het voortouw te nemen met beleidsvoorstellen en met lokale projecten. Door onze samenwerking met de FAO krijgen we budget en trainingen, bijvoorbeeld om te leren hoe je voorstellen schrijft voor ontwikkelingsorganisaties en banken. Daardoor kunnen meer jongeren aankloppen bij ontwikkelingsbanken met landbouwprojecten en zo zien die banken steeds meer in: wij moeten jongeren hierbij betrekken. Die ontwikkeling, het betrekken van jongeren bij de vormgeving van een betere toekomst, wil ik uitlichten. Tegelijkertijd zijn er veel barrières voor jongeren: weinig geld, geen toegang tot land, et cetera. Maar er staat een generatie jongeren te trappelen om verandering in gang te zetten. Investeer daarin.’
‘Ik neem ook een brief mee naar Egypte voor Frans Timmermans en Mark Rutte om ze uit te nodigen voor een soort collegetour-optreden tijdens het IAAS-congres in januari. Dan komen studenten vanuit de hele wereld naar Wageningen. Daar willen we ook de uitkomsten van een nieuw policy paper presenteren en daarover in dialoog te gaan.’
Hoe verschilt IAAS van klimaatactiegroepen?
‘We hebben hetzelfde doel maar gebruiken andere middelen. Als IAAS proberen we de wereld te verbeteren via de politieke weg en dialoog. Ik zie veel pessimisme, maar ik blijf vertrouwen houden in dit soort organen. Wat als we deze klimaattop niet hadden? Het is een goed orgaan om wereldwijde afspraken te maken over een wereldwijd probleem. Tegelijkertijd zijn wij het met activisten eens dat het allemaal veel sneller moet. Landen moeten zich echt verplicht voelen om de klimaatdoelen te halen.’
Wanneer is deze COP een succes?
‘Als de top leidt tot stevigere klimaatambities en dat lidstaten hun jongeren daar meer bij betrekken. De doelstellingen moeten ambitieuzer, ze moeten bindend zijn én vertaald worden in actie.’