Twee uur ‘s middags. Ik ben moe. Futloos. Ik heb geen motivatie en concentratie. ‘Dexa, wil je dat proberen?’, vraagt iemand in mijn omgeving. Ze staat naast me. Zij gebruikt dexamfetamine als medicatie om de symptomen van ADD te verzachten. ‘Nee, ik weet niet of dat ethisch is’, krabbelt ze terug. Een luttele vijf seconden later heb ik de dexa-pil doorgeslikt. Voor het eerst. Ik ben benieuwd.
Dexamfetamine is een stimulerend medicijn. Het zorgt ervoor dat je met meer aandacht een taak kan doen. Ook komt er meer dopamine vrij: je stemming verbetert. Maar, bijwerkingen zijn er ook: onder meer rusteloosheid, nervositeit en je angstig voelen. Wanneer iemand dit middel gebruikt zónder ADHD of ADD, zoals ik, lijken de effecten op die van speed. Een soort speed light. Onder studenten schijnt het populair te zijn, met name in zelfstudieweken. Ik ken die studenten niet. Sommige vrienden leggen de grens van het gebruik van ‘stimulerende middelen’ al bij zwarte thee. Een andere vriend legt die grens bij crystal meth, maar ook van deze vriend ken ik geen ervaring met dexamfetamine. Dit wordt mijn experiment.
15:00 uur. Mijn oogspieren zijn extra aangespannen. Ik heb zweethandjes en mijn hoofd voelt een beetje raar. Ik ben niet zenuwachtig voor dit experiment, maar ik voel toch een gekke spanning in mijn lichaam.
15:10 uur. Mijn hartslag stijgt flink. Of toch niet, beeld ik mij dit in?
15:45 uur. Ik zit op de bank te bedenken wat ik moet kopen in de supermarkt. Opeens schiet me een zin te binnen voor de column die je nu leest. Ik ren naar mijn laptop om de zin op te schrijven.
16:00 uur. Ik kijk op van mijn werk. Huh, ik ben nog steeds aan het schrijven. Hoe kan dat, ik ging toch naar de supermarkt? Moeiteloos heb ik doorgewerkt. Heerlijk, wat een concentratie. Ik werk nog even door.
17:00 uur. Ik loop naar de uni. Doe ik eigenlijk wel normaal?, vraag ik mij af. Zou ik normaal overkomen als ik iemand tegenkom?
19:25 uur. Het wordt steeds lastiger om mij op mijn computerscherm te focussen. Waar is de magie gebleven? De dexa-pil is aan het uitwerken.
11:30 uur. Het is twee dagen later. Ik heb hoofdpijn en voel mij ontzettend moe. ’s Middags ga ik noodgedwongen terug naar bed. Toeval? Of is dit een bijwerking? Ik weet het niet. Voorlopig laat ik het maar bij dit ene experiment.
Steven doet een master Economie en Beleid en slaat graag van zich af op de squashbaan. Hij staat altijd open voor een potje squash en een goed gesprek. Je kan hem hier mailen.
