Al sinds ik me kan herinneren, heb ik een fascinatie voor bijzondere huizen en interieurs. Ik groeide op een woonboot in Utrecht op en wist waarschijnlijk ook daardoor al vroeg dat ik later niet in een normaal huis zou willen wonen. En nu het einde van mijn studententijd in zicht is en het nadenken over mijn volgende huis is begonnen, merk ik dat er wel iets aan mijn woonwensen is veranderd: namelijk hoe groot mijn toekomstige huis moet zijn. Vroeger droomde ik van een villa, met een grote tuin en misschien wel een zwembad. Tegenwoordig zie ik veel meer de charme in van een klein appartementje op een goede centrale locatie. Ik geloof dat een mens helemaal niet zoveel ruimte nodig heeft.
Vroeger droomde ik van een villa, met een grote tuin en misschien wel een zwembad
Het Youtubekanaal Never too small geeft een inkijkje in kleine appartementen van over de hele wereld. Zij laten zien hoeveel je kunt met appartementen van tussen de 20 en 60 vierkante meter. Met een goed doordachte inrichting en wat modulaire meubels hoef je helemaal niets te missen. Zelf droom ik van een eettafel aan een lier. Met behulp van wat spierkracht kun je de tafel op zithoogte hangen voor het avondeten en kun je ‘m omhoog takelen om er staand aan te borrelen, of helemaal tot het plafond om de vloer vrij te maken voor een dansfeestje.
In Japan zijn ze -zoals met wel meer dingen- al een aantal jaar verder. Daar is het doel van een huis niet om zoveel mogelijk ruimte te bieden, maar om alle ruimtes in het huis zo goed mogelijk te benutten. Ik geloof echt dat in dit idee van efficiëntie een deel van de oplossing van het huizentekort schuilt. Er moeten niet alleen meer huizen komen, maar we moeten de woonruimte die er al is beter benutten.
Ik geloof echt dat hierin een deel van de oplossing van het huizentekort schuilt
Naast het oplossen van problemen op een grote schaal, is er ook een aantal praktische voordelen aan een klein huis. Zo is er letterlijk minder om schoon te maken en heb je een stuk lagere energierekening. Daarnaast dwingt een beperkte leefruimte je om na te denken over welke spullen je écht dierbaar zijn. Een volgende keer dat ik me zorgen maak of ik ooit iets groters kan kopen dan de garage van m’n ouders, voel ik me dus niet meer genaaid door het systeem, maar gezegend door de beperkingen.
Oscar Delissen is vierdejaars student Levensmiddelentechnologie en heeft over 30 jaar een eigen pasticceria in het zuiden van Italië.
