Djordi in de achtertuin van de buren. Foto Steven Snijders Wie: Djordi Soet
Wat: Kippen ruimen na een vogelgriepbesmetting
Waarom: Kippen ruimen is een lugubere klus die niet voor iedereen is weggelegd.
Uurloon: €19,06 (bruto en op zondag 200 procent)
De schoorsteen moet roken. Lenen bij Ome Duo kunnen we allemaal, maar er zijn ook studenten die hun geld op bijzondere manieren verdienen. In deze serie brengen we bijzondere bijbanen in beeld. Dit keer: Djordi Soet (24). Wanneer vogelgriep is vastgesteld in een stal worden de kippen geruimd. Ze worden eerst vergast en vervolgens weggehaald. Djordi hielp twee keer mee met deze lugubere klus.
‘Je krijgt een beschermend pak, inclusief gasmasker en de griepprik. Die prik is uit voorzorg, zodat de kans op mutaties kleiner is. We zijn nog verder van huis als het vogelgriepvirus besmettelijker wordt voor mensen, of andersom. Naderhand wordt het beschermende pak verbrand en moet je je douchen voor je het terrein af mag. Het is fysiek erg zwaar werk. Je rug krijgt het flink te verduren en je gaat ontzettend zweten in zo’n pak.
Toch wilde ik deze klussen graag doen. Ik ben geïnteresseerd in de ethische vragen rondom ons voedselsysteem. Ik ben al zes jaar vegetariër, sinds kort ben ik ook veganist. Bij mijn studie Internationale Ontwikkelingsstudies leer je de onderzoeksmethode ‘participerend observeren’. Deze methode wordt toegepast in de sociologie en antropologie. Hierbij leer je een fenomeen beter begrijpen, door het in de praktijk zelf te ervaren. Deze manier van leren inspireerde me om dit werkt te doen.’
Soms sta je op een kip waar nog lucht in de longen zit. Dan komt er een laatste ‘kukeleku’ uit
‘Het is bizar om in zo’n stal te staan en meer dan honderdduizend dode kippen te ruimen. Je moet meerdere kippen tegelijk vastpakken en in een kruiwagen gooien. Soms sta je op een kip waar nog lucht in de longen zit. Dan komt er een laatste ‘kukeleku’ uit. Tegelijkertijd deed het me op dat moment zelf niet heel veel, het wordt een beetje surrealistisch.
Sommige collega’s waren zelf boer of hadden familie met een boerenbedrijf. Op mijn tweede werkdag ben ik meer met hen in gesprek gegaan en heb ik gezegd dat ik veganist ben. Het was interessant om te merken dat we het ook over veel zaken eens waren. Activistische groepen zoals Wakker Dier en pluimveehouders staan vaak tegenover elkaar, maar ik denk dat ze in potentie bondgenoten zijn. Ook leerde ik dat pluimveeboeren zelf een fonds hebben opgezet om boeren met een geruimde stal financieel te helpen. Mijn collega’s vroegen mij: hoe is het om dit als vegetariër te doen? Maar ik weet dat ik hier tenminste niet aan bijdraag, ik ben veganist. Ik vroeg hen juist: hoe is het om dit werk te doen als vleeseter?’
Ben jij of ken jij iemand met een bijzondere bijbaan of zomerbaan? Stuur een mailtje naar steven.snijders@wur.nl
