Foto Guy Ackermans Ja, pedel Renata Michel had kippenvel toen ze voor de laatste keer in functie de zaal betrad. Met het begeleiden van de laatste plechtigheid in het groot auditorium van de Aula werd gistermiddag een tijdperk afgesloten. Bijna op de kop af 87 jaar na de opening, viel rond vijf uur het doek. WUR is niet meer zichtbaar en tastbaar aanwezig in het centrum van de stad.
De laatste plechtigheid was de inauguratie van hoogleraar Operations Research and Logistics Sander de Leeuw. Vervolgens nam Mol het woord om de Aula uit te luiden. Hij bracht de meer dan 800 inauguraties in herinnering die er sinds de opening in 1935 hebben plaatsgevonden. En de meer dan 8000 promoties. En de meer dan 50.000 studenten die er hun diploma hebben afgehaald.
Vrede
Mol memoreerde de ondertekening van de vrede die er in 1945 plaatsvond. Aan de bezetting door studenten -waaronder hijzelf- in 1984. De herdenkingsdienst voor hoogleraar Virologie Rob Goldbach die 2009 op vakantie in India werd vertrapt door een olifant. Veel van de huidige WUR-werknemers delen als student, promovendus of hoogleraar geschiedenis in de Aula.
De ceremonie in combinatie met het orgel heb ik altijd heel mooi gevonden
Gonny van der Maten, organiste orgel in de Aula
De plechtigheden vinden voortaan op de campus plaats in Omnia. Te beginnen op 10 mei met een promotie. Daar zal organiste Gonny van der Maten niet bij zijn. Het orgel verhuist niet mee. Met het vertrek uit de Aula verdwijnt dus ook haar baan. Samen met Dik Sipma voorzag zij de inauguraties en diploma-uitreikingen van orgelmuziek. Dat die traditie verdwijnt, vindt ze jammer. Nee, gewoon erg.
Orgel
‘De ceremonie in combinatie met het orgel heb ik altijd heel mooi gevonden’, licht ze toe. ‘Dat heeft geen enkele universiteit in Nederland. We hebben nog voorgesteld om het in Omnia met een klein kistorgel te doen, maar dat is afgewezen. Muziek blijft overigens wel onderdeel uitmaken van de plechtigheden. Tweetallen studenten van het studentenkoor en -orkest WSKOV gaan bij toerbeurt in Omnia de inauguraties en diploma-uitreikingen begeleiden.
Wat er met het orgel zelf gaat gebeuren, is nog onduidelijk. In de nieuwe functie van de Aula (een bioscoop) is voor het orgel waarschijnlijk geen plek meer. Ook dat gaat Van der Maten aan het hart. Dat het instrument geen grote historische waarde heeft, weet zij ook wel. ‘Maar het blijft toch een orgel, hè.’ Als afscheid speelt ze de klassieker van Vera Lynn: We’ll meet again. Dan sluit ze voor het laatst het klavier.
