Lopen tegen eenzaamheid

Tim van Loon koppelt zijn eerste honderd kilometer-loop aan actie voor eenzame jongeren.
Foto Roelof Kleis

Het wordt een avontuur, dat is zeker. Langer dan 55 kilometer aan een stuk heeft-ie nog nooit gelopen. En dat zelfs maar een keertje. Maar hij is er klaar voor. En het is niet alleen voor zichzelf. Met zijn ultraloop zamelt Tim van Loon zaterdag 19 maart geld in voor Join Us, de landelijke organisatie die zich inspant om jonge mensen uit hun eenzaamheid te halen.

Tim van Loon is privacy and security officer bij Education & Student Affairs. ‘Ik adviseer teams van beleidsmedewerkers, studie-adviseurs en docenten op het gebied van zaken die met privacy en security te maken hebben. Eenzaamheid is niet direct een onderdeel van mijn werk, maar ik krijg wel de verhalen mee uit mijn omgeving. Dat grijpt me aan. Ik vind eenzaamheid heel erg. Ik herken het ook vanuit mijn eigen achtergrond. Ik hoop dat ik met die loop en actie hier aandacht op kan vestigen, mensen inspireer en jongeren kan helpen.’

Was jij eenzaam?

‘Ik zat vroeger liever thuis dan dat ik me onder de mensen begaf. Ik was teruggetrokken en ook iemand die in zijn eentje op de bank zat met een zak chips in de hand en een film op de buis. Ik zat achter mijn computer en af en toe was ik in de kroeg te vinden. Het leven was niet zo spannend. Ik weet dus waar die eenzaamheid vandaan komt. Ik zie wat corona met jongeren doet, hoeveel last ze daarvan hebben.’

Jij besloot te gaan hardlopen?

‘Een aantal jaren geleden besloot ik dat ik iets aan mijn conditie moest gaan doen. Mijn studententijd had zo zijn effect gehad op mijn lichaam. Ik had minimaal 20 kilo overgewicht; nu weeg ik ongeveer 72 kilo. Ik begon last te krijgen van hooikoorts die op mijn longen sloeg. Toen mijn vrouw en ik gingen samenwonen, ben ik met hardlopen begonnen. Op slechte schoenen en in een oude sweater ben ik een rondje gaan lopen.’

Om een klassiek verhaal kort te houden: Tim van Loon maakte alle fouten die je als beginnende hardloper kunt maken, holde van blessure naar blessure, liep wedstrijdjes, werd wel iets beter, maar schoot door die blessures niet veel op. In 2019, vlak voor corona uitbrak, gooide hij het roer om, nam een coach in de arm, ging aan zijn looptechniek werken, en kreeg de vraag voorgelegd met wat voor doel hij eigenlijk liep.

Tim van Loon vertelt in vlogs over zijn loopavonturen

En dat werd een marathon?

‘Ja. Ik koos voor de marathon van Leiden. Ik trainde hard en gedisciplineerd, en toen brak de coronacrisis uit. Leiden werd afgelast. Maar ik heb ‘m toch gelopen met de herkansing in het najaar. Virtueel via een app en dus niet in Leiden maar hier in het Binnenveld. In 3 uur en 45 minuten. Afgelopen jaar liep ik in Eindhoven een echte in 3 uur en 24 minuten. Een half uur sneller. Oke, dacht ik. Dat trucje ken ik nu: als ik slimmer en effectiever train, ga ik harder lopen. Wat is het volgende doel?’

Een ultraloop?

‘Ik kwam op het idee om van Wageningen naar mijn ouders in Breda te lopen. Dat is 86 kilometer. Dat is geen mooi rond getal, dus ik heb er 100 van gemaakt. Ik heb uitgerekend dat ik 9,5-10 km/uur mag lopen. Dat is inclusief de pauzes. Dat is niet hard, maar wel moeilijk. Langzaam lopen is het moeilijkste dat er is. Ik loop eigenlijk nog vaak te snel. En dat kan echt niet op een 100 kilometer. Dan zijn de reserves te snel op.’

Jij loopt voor Join Us tegen eenzaamheid. Wie gaat er met je mee?

‘Niemand. Ik ga alleen. Ik wil niet iemand naast of voor me hebben fietsen. Ik zit tijdens het lopen helemaal in mijn eigen wereld, mijn eigen cocon. Dat heb ik nodig om me te concentreren op het lopen. Ik heb wel op en aantal punten op de route met vrienden afgesproken. Op 60 kilometer wil ik een langere pauze, waar ik even kan zitten, me kan verschonen, vaseline kan smeren op de schuurplekken, et cetera.’

Er is een mentale knop omgegaan. Je kunt veel meer dan je denkt.

Tim van Loon, ultraloper en beleidsmedewerker ESA bij WUR

Wat heeft hardlopen jou gebracht?

‘Heel veel. Je overwint jezelf voortdurend. Ik heb mezelf nooit als een sporter gezien. Ik had nooit gedacht dat ik überhaupt langer dan een kilometer zou kunnen lopen. De eerste training moest ik aan het einde van de straat al even stoppen. Nu ben ik iemand die met gezondheid en fitheid bezig is. Je kunt veel meer dan je denkt. Er is een mentale knop omgegaan. Ik denk niet langer in onmogelijkheden, maar in mogelijkheden. Ik heb het hardlopen ook nodig om mijn kop leeg te maken.’

Wat ligt er achter Breda?

‘Voorlopig even geen nieuwe doelen meer, maar lekker ontspannen lopen, mijn conditie op peil houden en nieuwe routes ontdekken. Ik heb twee jaar lang keihard getraind en gewerkt. Mijn lichaam heeft behoefte aan herstel en rust. Ik wil meer tijd voor mijn gezin hebben. Mijn dochtertje is in november geboren en we zitten ook nog midden in en verbouwing. Dus eerst maar eens wat anderen dingen. En in het najaar komt dan wel weer een marathon.’

Voor steun aan de sponsoractie kun je hier terecht. Voor informatie over Join Us zie hier.

Lees ook:

Leave a Reply


Je moet inloggen om een comment te plaatsen.