De Arubaanse Wen Ying Wu won bij de jury en eindigde als tweede bij het publiek. Dat is samen goed voor de Coverprijs 2021. De online publieksstemming op de site van Resource trok een recordaantal van 4887 stemmers.
Vooral na de jaarwisseling kwam een nek-aan-nek race op gang tussen Wen Ying Wu en de Nederlandse Raisa Rudge. Rudge (cover: Mondgevoel) won die online strijd nipt met bijna 40 procent van het totale aantal uitgebrachte stemmen. De jury evenwel kende haar cover slechts een zesde plek toe. Zij werd daardoor overall derde. Tweede achter Wen Ying Wu werd de Chinese Shanshan Yang (cover: Dood hout leeft).
Genetisch alfabet
De jury bestond uit Resource-vormgever Alfred Heikamp, hoogleraar Marten Scheffer, Dean of Sciences Wouter Hendriks, Wageningen World-eindredacteur Miranda Bettonville en hoogleraar Jan Willem van Groenigen. ‘De kracht zit ‘m in de eenvoud’, zegt Heikamp over de winnende cover. ‘Alle stijlelementen worden fantastisch toegepast: het genetisch alfabet, het subtiele kleurgebruik en het spel met de titel.’
‘Grafisch is het een zeer sterk beeld’, voegt Miranda Bettonville toe. ‘Door zijn eenvoud, het subtiele kleurgebruik en de verwerking van de titel in het beeld. Het vertelt in een oogopslag het grotere thema waarbinnen de studie valt.’ De winnende cover werd gemaakt door Nicky Vermeer van grafisch bureau Univorm uit Arnhem.
Crispr-Cas
Wen Ying Wu onderzocht een van de CRISP-Cas systemen, waarmee gericht in DNA kan worden geknipt. De titel van het proefschrift is in de DNA-code geplakt, eigenlijk zoals CRISP-Cas het ook doet. Letterlijk geknipt, want gaten in de cover tonen de titel die op de volgende pagina staat gedrukt.
De DNA-letters (AGTC) zijn bovendien niet willekeurig gekozen. Genetici kunnen in de letterbrij volgens Wen Ying Wu de code ontdekken van de eiwitten die zij heeft onderzocht. Dat concept herhaalt zich binnenin het proefschrift: elk hoofdstuk gaat vooraf door een titelblad met een DNA-sequentie die in dat hoofdstuk aan de orde komt.
Interview met de winnares
De online verkiezing liep uit op een nek-aan-nek race. Hoe heb je jouw 1638 stemmen verzameld?
‘Ik heb een mail gestuurd naar de twee leerstoelgroepen waar ik heb gewerkt: Microbiologie en Synthetische Biologie. Dat zijn samen al heel veel mensen. Daarnaast heb ik via WhatsApp en Facebook familie en vrienden gevraagd op mij te stemmen.’
Hoe is het idee voor de cover ontstaan?
‘Het begon met een brainstormsessie met de vormgever Nicky Vermeer van Univorm over mijn werk. Hij kwam daarop met dit concept, dat ik erg mooi vond. Samen hebben we het verder uitgewerkt. In de letters zit een bestaande DNA-code verborgen, waar je naar kunt zoeken. Precies zoals het CRISPR-Cas-eiwit dat ook doet. Een soort woordzoeker, maar dan moeilijker. Wat ik ook erg cool vind, is dat op de plek van de titel gaten in de kaft is geknipt. Als je het boek opent, zie je de titel helder op de volgende pagina. Alsof het CRISPR-Cas-eiwit zijn doel heeft gevonden.’
Je hebt er veel werk van gemaakt. Is zo’n cover belangrijk voor jou?
‘Ja. Ik wilde al heel lang een mooie cover. Je kunt zo een mooie, persoonlijke stempel op je proefschrift drukken. Er zijn nauwelijks beperkingen en je kunt je creativiteit de vrije loop laten. Eigenlijk wilde ik het ontwerp helemaal zelf doen, maar door de lockdown heb ik ervoor gekozen om een vormgever in de arm te nemen. Als een promotiefeest niet kan, dan wil ik in ieder geval het mooist mogelijke proefschrift dat ik kan krijgen.’
Hoe ziet jouw wetenschappelijke toekomst eruit?
‘Op dit moment werk ik als postdoc bij Microbiologie, waar ik ook mijn PhD heb gedaan. Ik ga binnenkort naar een postdoc elders. Ik blijf natuurlijk in de wetenschap. Voor mij is wetenschap een doos die is gevuld met oneindig veel opwindends over het onbekende. Die opwinding stopt hopelijk nooit!’