Alle foto’s Julia van der Westhuyzen Studentredacteur Julia neemt ons mee.
Tekst Julia van der Westhuyzen
‘Toen ik voor het eerst in Wageningen aankwam en Nano – mijn nieuwe huis – zag, wist ik meteen dat het een interessante plek zou zijn om te wonen. De oude universiteitscampus, bovenop de Wageningse “berg” wordt gekenmerkt door bakstenen gebouwen, ouderwetse wegwijsborden en bouwwerkzaamheden aan nieuwe studentencomplexen.
Na een paar maanden settelen en de seizoenen zien veranderen vanuit mijn slaapkamerraam (wat denk ik ooit een kantoorraam is geweest), besloot ik mijn camera erbij te pakken. Op de foto’s zie je leegstaande labs en overblijfselen van het studentenleven tegen de contrasterende achtergrond van de universiteitsborden en campusbeelden.
De meeste mensen die ik ken vinden het heel fijn om op Nano te wonen, vanwege de gezelligheid en de ruimte er omheen. Het blijft grappig om aan mensen te vertellen dat je in “toxicologie” of “microbiologie” woont. De reden dat ik hier zo graag woon, is omdat ik elke dag wakker word ergens op het spanningsveld tussen het “oude” en het “nieuwe” in.’
Foto’s in het raster:
1+2 Het oude algemene microbiologie lab op de bovenste verdieping waar de PhD- , MSc en BSc studenten werkten.
3 Het oude ML-2 lab waar we werkten met patientenmateriaal.
4 Het LAF-cabinet op het fermentorlab stond in deze hoek.
5 Het koffiehoekje van een van de afdelingen.
7 In deze zuurkasten stonden fermentoren waar gewerkt werd met waterstof of koolmonooxide.
8 Hier stonden onze Gas Chromatografen, die hadden elk een afzuigpunt nodig voor de ‘afvalgassen’.
14 Blijkbaar heeft iemand wat samples laten staan. Ik kom ze wel een keer ophalen om af te voeren. Ze waren blijkbaar niet belangrijk.
16 De oude LAF cabinet is dus niet afgevoerd.
17 Het oude Micro-Array lab waar ik/we duizenden darm-samples hebben verwerkt en geanalyseerd.
Van 2009-2016 heb ik in dat gebouw gewerkt en ik herken nog steeds (bijna alle plekken). Grappig dat jullie wonen op mijn / onze oude werkplek. Overigens hebben er destijds ook een paar PhD-studenten op de kantoren geslapen. Maar die waren dan in slaap gevallen achter hun computer. En als ze dan wakker schrokken en naar huis gingen, lieten ze het inbraakalarm af gaan.
Groeten,
Philippe