Extra gebouw open op de campus tijdens feestdagen. Foto Resource. Het is een stille tijd op de campus. Weinig auto’s, lege gangen en kantoren. Resource maakte dinsdag 28 december een rondje, op zoek naar medewerkers en studenten.
In de lege lange gangen van Lumen brandt in een lab licht. Onderzoeker bij Wageningen Livestock Research (Fokkerij & Genomica) Agnes de Wit kreeg vanochtend een telefoontje, reed vanuit haar woonplaats Lelystad naar Zaltbommel en nu is ze hier. ‘Ik werd gebeld omdat daar een hengst van een Gelders paardenras gecastreerd werd. Ze wilden het sperma van deze hengst bewaren. Ik heb de testikels meegenomen om het zaad te isoleren en in te vriezen. Ik gebruik een speciaal invriesmedium, daarin overleeft het sperma. Zo blijft het beschikbaar voor de fokkerij. Dit werk is niet te plannen, je moet bijvoorbeeld wachten op de dierenarts, dus ik ben nu aan het werk in een doodstille omgeving. Ik vind het prima om te werken in deze tijd en je bent er even tussenuit.’
In Forum zijn de mensen op één hand te tellen. Korlah Dorko, student Environmental Sciences uit Liberia zit op de eerste etage in haar eentje in een hoekje achter haar laptop. En dat vindt ze prima. ‘Vanwege de lockdown zit je nu meestal thuis, het is fijn er even uit te zijn. Maar ik vind het tegelijkertijd prettig dat er hier weinig mensen zijn, je kunt je goed concentreren en ik merk dat ik veel aanwezigen een beetje overweldigend vind. Op dit moment ben ik mijn stagerapport aan het afmaken. Ik heb bij NIOO het effect van Venlafaxine – een antidepressiva – in de oceaan onderzocht. Verder blijf ik in Wageningen, ik ben in november nog naar mijn familie geweest, heerlijk was dat.’
PhD’er Gao Hui uit China zit in Gaia geconcentreerd naar het scherm te kijken, naar de data van haar onderzoek. Op de etage zijn nagenoeg geen collega’s te vinden. Prima, zegt ze. ‘Je wordt niet afgeleid, je hoeft niks te plannen, hebt geen video-calls of telefoontjes. En thuis raak ik toch maar verveeld. Ik ben mijn data aan het analyseren, ik doe met geochemische modellen onderzoek naar zware metalen in verontreinigde aarde bij mijnen. Vorige week twee dagen en nu pak ik weer twee dagen mee. Ik ga voorlopig niet terug naar China vanwege Covid: ik vind dat we een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid hebben om het virus te bestrijden. En ik kan met mijn familie videobellen, dat doe ik regelmatig. Dat is leuk en zo voel ik mij toch betrokken bij hen.’
De wereld draait ook gewoon door voor facilitair medewerkers Finn ter Burg, Piet Bleeker en Debbie van der Meer. Met z’n drieën houden ze de boel draaiende. Ze werken bij, ruimen op, daar is nu mooi tijd voor, aldus Piet. ‘De opslag, het magazijn, kasten. Dat zijn we nu aan het ordenen. Verder hebben we de afgelopen tijd verhuizingen gedaan, afdelingen anders ingericht, kasten verplaatst, beeldschermen geplaatst, noem maar op. Het is gezellig met z’n drieën, maar in het groter geheel wat minder leuk, zo’n doodstille campus.’ Finn vindt dat het beter is dan thuis zitten. ‘Dat kan heel de week nog.’ Daar is Debbie het mee eens. ‘Straks komen de pakketjes binnen en kunnen we gaan inboeken. Prima. Je kunt verder toch niks door de lockdown.’
Data-steward en algemeen onderzoeker Luc Steinbuch werkt in alle rust in Gaia op zijn kantoor. Geen muziek, stilte. Hij noemt het filosofisch ‘de stille tijd’. ‘Ik ben de website van mijn vakgroep Soil Geography and Landscape aan het bijwerken, met name projecten van PhD’ers. Dat is nu een fijn moment. Ik vind het niet erg om in deze periode te werken, het werk is mijn hobby. Bovendien spreid ik mijn werk graag om ook tijdens minder gebruikelijke uren gebruik te maken van de faciliteiten van WUR. Verder is het nu tijd om introspectief te zijn, alles op een rij te zetten. En natuurlijk doe ik nu sociale dingen, ik ga nog met mijn moeder bij mijn zus eten en een vriendin helpen met schilderen.’
