Foto Shutterstock Dat zegt Lerato Thakholi in haar proefschrift. Ze onderzocht de verdeling van landgebruik en arbeid in en rond particuliere wildreservaten in het noordoosten van Zuid-Afrika, nabij Mozambique en het Kruger National Park. Deze reservaten liggen nabij dorpen waar ongeveer 2 miljoen zwarte Zuid-Afrikanen leven onder barre omstandigheden, gekenmerkt door beperkte toegang tot schoon drinkwater en hoge werkloosheidscijfers.
In een historische analyse laat Thakholi zien dat de apartheidsstaat in de negentiende eeuw land toekende aan blanke boeren in dit gebied. Sommige zwarte mensen werden vastgehouden om gratis arbeid te verrichten, terwijl vele anderen werden verdreven naar gebieden grenzend aan deze nieuwe blanke boerderijen.
Omgebouwd
Veeteelt in dit gebied werd echter een uitdaging vanwege de lage vleesprijzen en roofdieren uit het nabijgelegen Krugerpark. Daarom werd het gebied in de jaren zestig omgebouwd van veeteeltgebied naar wildreservaat.
Hekken
De lokale bevolking profiteerde niet van deze ontwikkeling, zegt Thakholi, ook niet na het einde van het apartheidsregime in 1994. Een van de redenen hiervoor was de Game Theft Act van 1991. ‘Deze wet voorzag in privé-eigendomsrechten op dieren in het wild, wilde dieren werden ineens particulier bezit. De hekken die rond de natuurparken werden gebouwd, scheidden niet alleen dieren van mensen, maar betekende ook dat wilde dieren hoger werden gewaardeerd dan het leven van zwarte mensen.’
Tegenwoordig zitten westerse toeristen in 5-sterrenlodges, terwijl de zwarte bewakers, onderhouds- en horecapersoneel slecht betaald worden en in armoedige personeelshuizen wonen.
Herverdeling
Om deze ongelijkheid te verkleinen, moeten alle medewerkers in het particuliere natuurgebied op zijn minst een minimumloon hebben, zegt Thakholi. Maar om de ongelijkheid echt te verminderen, moet het land eerlijker worden verdeeld. ‘Er is een landherverdelingsprogramma, maar tot nu toe zijn de lokale autoriteiten en de machtige particuliere landeigenaren erin geslaagd dit programma te dwarsbomen.’
Erg interessant artikel!!
Kan misschien de leerstoelgroep waarbij Lerato Thakoli dit onderzoek deed, ook vermeld worden?
Dat kan, Lieke. Lerato Thakholi promoveerde op 1 oktober bij Bram Buscher, hoogleraar Sociology of Development and Change, en is nu werkzaam bij deze leerstoelfgroep.