Halverwege juli startte ex-student Forest and Nature Conservation Robin Aanstoot een megafietstocht. In een half jaar tijd wil hij van Noorwegen naar Portugal fietsen. Na zo’n vierduizend kilometer is hij weer even terug in Nederland.
Aanstoot volgt tijdens zijn fietstocht zoveel mogelijk de kustlijn. Niet alleen omdat hij van surfen houdt—hij maakte een speciale kar om zijn surfplank mee te kunnen nemen—maar ook omdat hij onderweg meer wil leren over plastic afval. Elke dag een vuilniszak afval verzamelen, was zijn plan. En onderweg organisaties opzoeken die zich bezighouden met afvalverwerking en recycling. Uiteindelijk moet dat leiden tot een documentaire.
Ik had onderschat hoeveel stijgen en dalen het is, er is geen plat stukje te vinden in heel Noorwegen.
Maar zover is het nog lang niet. Aanstoot is nu ongeveer halverwege zijn tocht. Hij fietste deze week door Nederland. In Duitsland sloeg hij een stuk van de route over en pakte de trein. ‘Mijn tent was zo lek als een mandje, en het beloofde nog veel dagen te regenen en stormen. Afzien is niet erg, maar dit was echt een recept voor ziek worden.’ Even uitrusten in Nederland en een betere tent regelen dus.
De interviews onderweg leverden de nodige mentale energie. ‘Ik heb zoveel leuke ontmoetingen gehad! Het meest indrukwekkend was in Denemarken, daar was ik bij een bedrijf dat visnetten recyclet. Een groot deel van het afval in zee en op het strand is afkomstig van visnetten. Het bedrijf maakt daar stoelen van, hoesjes voor telefoons, pinpassen, noem het maar op. Naast die fabriek lagen 2-300 meter ver, huizenhoog, visnetten opgestapeld. Een soort surreal landschap van visnetten. Mooi om te zien dat daar iets mee gebeurd maar ook erg confronterend om het zo bij elkaar te zien. Vissers moeten betalen om hun kapotte netten aan de kust af te geven. Waarom daar geen subsidie op zit is me een raadsel, dat zou zoveel afval voorkomen.’
De eerste helft van de tocht was niet altijd makkelijk, vertelt Aanstoot. ‘Zeker in Noorwegen is het tegengevallen. Ik was een beetje overmoedig met die surfkar, dat was echt loodzwaar fietsen in de bergen daar. Ik had onderschat hoeveel stijgen en dalen het is, er is geen plat stukje te vinden in heel Noorwegen.’ Ook het weer zat niet mee. ‘In Noorwegen had ik tachtig procent van de tijd regen. En in Denemarken had ik echt constant wind tegen. Van surfen is ook nog weinig gekomen, ik heb denk ik drie keer gesurfd. De omstandigheden waren zwaar, maar het is fysiek nog goed te doen.’
Naast die fabriek lagen 2-300 meter ver, huizenhoog, visnetten opgestapeld. Mooi om te zien dat daar iets mee gebeurd maar ook erg confronterend om het zo bij elkaar te zien.
Komend weekend gaat Aanstoot weer op pad. Stap één is langs de kust van België en Frankrijk naar de Spaanse grens, een stuk van ongeveer 1900 kilometer. Tegen die tijd zal de surfplank een stuk vaker van pas komen. En als alles gaat als gepland, is het eindstation Portugal voor het eind van het jaar bereikt. Tegen die tijd zal Aanstoot niet alleen enorm veel afval verzameld hebben, hij zal ook veel geleerd hebben over de Europese initiatieven rondom recycling. ‘Ik heb al gigaveel materiaal voor de documentaire. Het wordt een combi van interviews met beelden van onderweg. Het editen wil ik begin volgend jaar doen als ik weer terug ben, tegelijk met werk zoeken.’
Benieuwd naar Aanstoots avonturen? Volg hem op instagram.