Keerpunten: soms herken je ze meteen, soms pas achteraf. In de serie Het Moment vertellen WUR’ers over een moment dat ze altijd zal bijblijven. Dit keer Gert Buurman die bijna vijftig jaar WUR meemaakte. Door de digitalisering nam zijn carrière een flinke wending.
‘Ik ben geboren en getogen in Wageningen en ik ben daar ook tijdens mijn carrière blijven hangen. In 1975 startte mijn loopbaan in de tekenkamer van het Biotechnion op de Dreijen. Daar verzorgde ik illustraties voor wetenschappelijke publicaties en proefschriften en was ik medeverantwoordelijk voor de technische tekeningen van grote machines in het Biotechnion. Die tekenden we toen nog met de hand.
Al snel was mijn vaardigheid vervangen door digitale tekenprogramma’s
Wanneer onderzoekers zo’n apparaat aanpasten, was het mijn taak om ook de tekening te actualiseren. Later werkte ik ook samen met onderzoekers en combineerde ik het tekenwerk met apparatuur zelf maken op de werkplaats. Wetenschappers kwamen dan naar ons toe met een opdracht, wij brainstormden daarover en maakten de technische tekeningen en de apparaten.
In de jaren negentig veranderde alles. Computers kwamen breed op de markt en vonden hun weg naar de universiteit. Door de digitalisering viel een groot deel van mijn werk weg. Grafieken hoefden we niet langer met de hand te tekenen en onderzoekers werden ieder jaar handiger met technologie. Al snel was mijn vaardigheid vervangen door digitale tekenprogramma’s. Toen dat deel van mijn werk wegviel, voelde ik de spanning toenemen; ik wist dat het einde van mijn carrière als technische tekenaar eraan kwam. Na diverse reorganisaties, periodes van thuis zitten en solliciteren kwam ik uiteindelijk toch weer terug bij WUR. Daar werk ik nu al twaalf jaar als practicumondersteuner. Mijn collega’s en ik verzorgen de materialen en apparaten voor studentenpractica en repareren ze wanneer dat nodig is. Laatst kreeg ik bijvoorbeeld een microscoop onder handen die muurvast zat. Het is niet de leukste baan die ik ooit gehad heb, maar ik haal nu veel voldoening uit mijn hobby: historische kleding en schoenen maken en verkopen. Dat doe ik samen met mijn vrouw. Over anderhalf jaar ga ik met pensioen en kan ik nog meer tijd en energie steken in ons bedrijfje. Dat is iets om naar uit te kijken.’
