TU Delft maakte bekend dat de restaurants van hun bouwkundefaculteit overgaan op een volledig vegetarisch aanbod. Moet WUR volgen? Volgens mij kunnen we iets beters verzinnen dan simpelweg vlees verbieden, het is nu hét moment om het daarover te hebben: WUR is druk bezig met een nieuwe ‘Food & Beverage’ visie en vanwege corona is de bestaande catering grotendeels stilgevallen. Laten we dus eens fantaseren over een kantine 2.0, voor wanneer alles straks weer opengaat.
Een kantine waar we als WUR-community continu ideeën voor kunnen aandragen
Vooropgesteld: we kunnen voor die kantine 2.0 zeker iets leren van Delft. We moeten serieus naar verdere verduurzaming kijken en niet bang zijn voor radicale veranderingen. Ook niet wat het vleesaanbod betreft. Maar we moeten die verduurzaming niet reduceren tot vlees en klimaat. Wat te denken van andere dierlijke producten, of plantaardige producten met een hoge milieu-impact? De gevolgen voor biodiversiteit? De arbeidsomstandigheden in de keten? De gezondheidsaspecten van al die producten? Het afval? Verduurzaming is een voortdurende zoektocht, die zelden eenduidige antwoorden kent. Dat weten we in Wageningen maar al te goed. We hebben overtuigde pleitbezorgers van biologische landbouw, en felle critici. Mensen die vol inzetten op kweekvlees, en mensen die werken aan een revival van vergeten peulvruchten. En ga zo maar door.
Wat zou het mooi zijn als we een kantine 2.0 zouden krijgen die die zoektocht centraal stelt. Een kantine waar we als WUR-community continu ideeën voor kunnen aandragen, zodat het aanbod een breed en langzaam evoluerend palet aan verduurzamingstrategieën reflecteert. Dat je naast elkaar dat futuristische kweekvlees vindt, die ondergewaardeerde peulvruchten of die robuuste kringloopkoe. Zodat je elke keer weer op allerlei fronten wordt gestimuleerd na te denken, niet alléén klimaat, niet alléén biodiversiteit, niet alléén de arbeidsomstandigheden. Om daar elke keer weer met anderen over te praten, en elke keer je eigen overtuigingen weer ter discussie te stellen. En bewust te kiezen welke lunch het beste past bij de dingen die jij belangrijk vindt. Misschien verdwijnt die snelgroeiende vleeskip na verloop van tijd dan wel, en wordt die kringloopkoe uiteindelijk maar beperkt beschikbaar. Ik denk dat we daar meer aan hebben dan zó te focussen op vlees dat we denken dat we na die ene grote stap – vlees verbieden – klaar zijn.
Vincent Oostvogels (25) zit in het eerste jaar van zijn promotieonderzoek naar biodiversiteitsherstel in de melkveehouderij. Hij droomt ervan om op een dag zelf een paar koeien te kunnen houden.