Universitair docent Vittorio Saggiomo. Foto Vittorio Saggiomo In coronatijd verzinnen docenten vaak creatieve oplossingen om hun onderwijs op afstand toch zo goed mogelijk te kunnen geven. Resource licht twee oplossingen uit in een tweeluik. Dit is deel twee: minilab met de post.
Omdat zijn practica niet door konden gaan in het lab, stuurde universitair docent Vittorio Saggiomo (BioNanoTechnologie) zijn studenten een doos op met daarin een minilab. Zo konden ze het practicum thuis alsnog zelf uitvoeren. ‘Ik moest de opdracht wel een beetje aanpassen, want je stuurt veertig dozen vol chemicaliën’, zegt Saggiomo. ‘Arsenicum heb ik maar weggelaten.’ Studenten en huisgenoten Fabries Huiskes (26) en Ayleen Lascaris (24) volgden het vak allebei. Ze waren erg blij met het thuispracticum. Lascaris: ‘Het was echt een cadeautje om uit te pakken. Er was duidelijk veel moeite ingestoken.’
Het was echt een cadeautje om uit te pakken
Ayleen Lascaris, student BioNanoTechnologie
Huiskes: ‘Voor het eerste experiment kregen we twee oplossingen met daarin bekende concentraties proteïne en glucose. Door die te verdunnen en aan te brengen op papieren teststrips als sensor, konden we meerdere ijkpunten maken, zodat we een ijklijn kregen. Met behulp van deze ijklijn moesten we de concentratie van een derde oplossing, een mengsel van proteïne en glucose, bepalen.’
‘We fotografeerden de teststrips met een smartphone om ze daarna te analyseren op de computer. Iedereen uit m’n groepje heeft dit zelf thuis gedaan, maar omdat iedereen een andere camera heeft en bijvoorbeeld met andere lichtomstandigheden te maken heeft, waren de resultaten moeilijk te vergelijken. Hierdoor hebben we geleerd dat een sensor reproduceerbare resultaten moet hebben om betrouwbaar te zijn. Die les namen we mee naar experiment twee.’
Coronatest
Bij het tweede experiment moesten studenten de kleurverandering van een pH-indicator meten. ‘Verschillende zuurgraden geven verschillende kleuren’, zegt Lascaris. Ook moesten ze de detectielimiet bepalen voor het meten van de fluorescentie van de stof fluoresceïne. Lascaris: ‘Dit zijn allebei mogelijke indicatoren voor een PCR-sneltest voor Covid-19. Het is leuk om dit in elkaar te knutselen, maar daarnaast dus ook heel relevant.’
Om een betrouwbare meting te doen, moesten de studenten zelf een elektrisch circuitje ontwerpen met een lampje en een sensor. Lascaris: ‘Dit hebben we gedaan met een sensor die we deels zelf hebben ontworpen en zelf hebben gebouwd. Het circuitje en de elektronische kleurensensorchip zaten in de doos die Vittorio ons had gestuurd, maar om een betrouwbare sensor te kunnen maken, hebben we zelf de behuizing ontworpen met online 3D-software. Vervolgens heeft Vittorio deze behuizing voor iedereen geprint met een 3D-printer.’
Simpele middelen, betrouwbaar design
Het uiteindelijke doel van het practicum was om studenten met simpele middelen een zo betrouwbaar mogelijke meting te laten maken. Huiskes: ‘We hebben nu natuurlijk maar één stap in dat design- en meetproces gezet. Als je dit serieus aanpakt, moet je dat proces een aantal keer herhalen en verbeteren. Dan kom je toch een heel eind.’
Ben je docent en op zoek naar meer onderwijsinspiratie? Kijk eens bij de showcases op Brightspace.
