Joost Gerretschen (DWARS van GroenLinks) en Tessa Tangelder (JD van D66). Foto: Guy Ackermans WUR-studenten Tessa Tangelder en Joost Gerretschen zitten bij de politieke jongerenorganisaties van respectievelijk D66 en GroenLinks. Met de verkiezingen van 17 maart in zicht, willen ze de komende tijd zo veel mogelijk jongeren oproepen te gaan stemmen.
Gerretschen (24) is masterstudent Environmental Sciences en voorzitter van de Gelderse afdeling van DWARS, de jongerenorganisatie van GroenLinks. Zijn lidmaatschap begon vier jaar geleden in Zeeland. ‘Tijdens mijn bachelor Liberal Arts and Sciences in Middelburg heb ik onder meer politieke wetenschappen gedaan. Ik weet nog dat we het tijdens één van de lessen hadden over de klimaatcrisis. Als je zo’n IPCC-rapport leest denk je: shit, we staan er wel heel slecht voor, maar die urgentie zag ik niet terug bij de gemeente en de provincie. Dus toen ik tijdens mijn lunchpauze de Facebook-pagina en een advertentie van GroenLinks zag, heb ik mij direct aangemeld.’
Je leert er hoe je dingen kunt bereiken
Tangelder (24) is masterstudent Animal Sciences en bestuurslid promotie bij de Wageningse tak van de Jonge Democraten (JD), de jongerenorganisatie van D66. Ook zij werd vier jaar geleden lid. ‘Ik was op zoek naar een cursus om te leren spreken voor groepen. Toen zag ik de masterclass public speaking bij JD Amsterdam. Uiteindelijk kon ik daar niet bij zijn, maar het zag er interessant uit, dus ben ik naar een JD-introductiemoment gegaan, waar nieuwe geïnteresseerden samen kennismaken met de JD. Na een paar jaar af en aan trainingen en activiteiten bijwonen, ben ik vorig jaar bestuurslid geworden bij JD Wageningen.’
Politieke leerschool
‘Een politieke jongerenorganisatie is een plek om mensen te ontmoeten bij jou in de buurt die ook met politiek bezig zijn’, legt Gerretschen uit. ‘Als je jong bent en geïnteresseerd in politiek, is het een goede plek die interesse uit te bouwen. De manier van praten en denken in de politieke wereld lijkt soms niet heel toegankelijk. Bij een politieke jongerenorganisatie kun je op een laagdrempelige manier leren werken in die wereld.’
‘Het is een soort leerschool’, vult Tangelder hem aan. ‘Je speelt niet gelijk een hoog politiek spel, maar je leert er hoe je dingen kunt bereiken. Dat begint klein: eerst stel je iets aan de kaak bij je lokale JD-afdeling. De JD kan vervolgens weer iets bereiken bij D66, bijvoorbeeld door handtekeningenacties te organiseren en die handtekeningen aan D66 Kamerleden te overhandigen.’ Toch hoef je niet perse politieke ambities te hebben bij de JD, aldus Tangelder. ‘Er zitten ook mensen bij zonder politieke ambities, maar die wél maatschappelijk betrokken zijn.’
Wekelijkse borrel
Los van dingen bereiken, zijn politieke jongerenorganisaties ook een sociale aangelegenheid. Tangelder: ‘Normaal hielden we met JD Wageningen bijna elke week een fysieke activiteit. Door corona houden we nu iets minder activiteiten. Ook is alles online. Dat heeft voor- en nadelen: sprekers die normaal niet snel naar Wageningen zouden komen, kunnen er online wél bij zijn. Aan de andere kant hebben studenten na een hele dag online studie weinig zin in nog meer online activiteiten.’
We stonden met tweehonderd man op de markt in Arnhem
‘Vóór corona was er elke week een DWARS-activiteit in een Gelderse stad’, zegt Gerretschen. ‘Bij zo’n activiteit is er vaak een training of een spreker in combinatie met een borrel. De ene week ging je naar Nijmegen, de andere naar Arnhem, Apeldoorn of Wageningen. Online is toch minder leuk; je wil elkaar aankijken en handen schudden.’
Praten met Kamerleden
Gerretschen’s hoogtepunt bij DWARS Gelderland vond afgelopen september plaats, vertelt hij. ‘We stonden met tweehonderd man op de markt in Arnhem om aandacht te vragen voor de situatie in vluchtelingenkamp Moria.’
‘Voor mij waren de hoogtepunten afgelopen jaar meer de gesprekken met raadsleden en Kamerleden’, zegt Tangelder. ‘Zoals met Tjeerd de Groot, Kamerlid voor D66, over landbouwbeleid en de stikstofcrisis. Je kunt alles vragen en krijgt ook échte antwoorden, zodat je ook een beeld kan vormen van wat er allemaal achter de schermen plaatsvindt; de dingen die niet publiekelijk worden gezegd.’
Campagne in coronatijd
Beide studenten hopen dat de coronasituatie richting de verkiezingen verbetert, zodat ze de straat op kunnen om campagne te voeren. Gerretschen: ‘Normaal staan we op stations en gaan we langs de deuren. Dit jaar proberen we meer online aanwezig te zijn, bijvoorbeeld met filmpjes van politici uit de buurt. Zowel online als offline hopen we jongeren te overtuigen om te gaan stemmen.’
Tangelder: ‘De nadruk ligt er vooral op dát jongeren gaan stemmen, niet op wie. We willen dat jongeren zich verdiepen en stemmen op de partij en de kandidaat die het beste bij hen past.’ Gerretschen: ‘Jongeren zijn vaak progressiever dan ouderen, maar ze gaan minder vaak stemmen. Het is ons doel om hen erop te wijzen dat onze stem ertoe doet.’
Ben jij WUR-student en lid van een jongerenafdeling van een andere politieke kleur? Reageer dan op dit artikel!