De Tweede Kamerverkiezingen zijn in aantocht. Wat willen politieke partijen eigenlijk met het bindend studieadvies? Hoe gaan ze het tekort aan studentenwoningen verhelpen? En moet er weer een basisbeurs komen?
Bij elke verkiezing zijn er allerlei stemwijzers en kieskompassen. Dit keer wil ook het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) te hulp schieten en politieke standpunten op een rij zetten.
Hordeloop
De kieswijzer van het ISO is een ‘hordeloop’ langs de gehele studententijd: na elke sprong staat vermeld hoe politieke partijen over dat onderwerp denken. Studenten beginnen bij hordes als ‘studiekeuze’ en ‘toelating en selectie’, en eindigen voor de finish bij de impact van een opgelopen studieschuld, bijvoorbeeld bij het verkrijgen van een hypotheek.
Overigens moeten studenten zelf bijhouden welke partij het best bij hen past. Er verschijnt na het afronden van de hordeloop geen eindresultaat of ‘beste match’ op het scherm. ‘Maar wel een succeswens bij het maken van je keuze’, zegt ISO-voorzitter Dahran Çoban. ‘Want wat je straks aankruist in het stemhokje heeft een directe invloed op je studietijd. Er staan deze verkiezingen een paar grote zaken op het spel.’
Wat je straks aankruist in het stemhokje heeft een directe invloed op je studietijd
ISO-voorzitter Dahran Çoban
Over sommige onderwerpen hebben alle partijen wel een standpunt, bijvoorbeeld het leenstelsel. ‘Dat is nu echt een hot issue‘, zegt Çoban. Maar voor veel onderwerpen is dat anders. Het ISO spitte de (concept)verkiezingsprogramma’s door en daarin heeft niet elke partij iets te zeggen over bijvoorbeeld compensatie voor de leenstelselgeneratie. Ook bij onderwerpen als ‘medezeggenschap’ of ‘toelating en selectie’ vallen er veel gaten.
Die gaten zijn schrikbarend, vindt Çoban. Ze noemt de horde ‘digitalisering’ als voorbeeld. ‘Dat onderwerp is nu belangrijker dan ooit. Maar de meeste partijen hebben er niets over opgenomen in hun programma.’
Studentenwelzijn
Een ander voorbeeld is studentenwelzijn. Dit veelbesproken thema komt in verschillende programma’s terug, ziet Çoban. ‘Maar dan gaat het bijvoorbeeld over het inzetten van vertrouwenspersonen, of het actief signaleren van problemen. Dan denk ik: ja, maar dit moet een instelling doen. Wat gaan júllie als partij doen?’
Het ISO wil de komende tijd met partijen over de ontbrekende standpunten in gesprek. Çoban roept studenten op ook zelf aan te kloppen bij politici waar ze misschien wel op willen stemmen. ‘Als je het gek vindt dat een partij geen standpunt inneemt over een onderwerp dat voor jou belangrijk is, moet je dat vooral laten weten.’
Benieuwd naar de studentenstandpunten van de politieke partijen? Klik hier om naar de kieswijzer Studentikeus te gaan.