De zwarte loopkever van de soort Hapalus signaticornis was al een tijdje (vijf jaar) niet meer in ons land gezien, laat promovendus Luuk Croijmans weten. Hij baseert zich op informatie van de Renkumse loopkeverkenner Hans Turin. Croijmans ving twee exemplaren in juni dit jaar. Het duurde even voordat hij een bevestiging van zijn vondst kreeg. Het beestje staat als zeldzaam te boek.
Planken Wambuis
Rond de eeuwwisseling werd de soort als verdwenen beschouwd. De laatste exemplaren werden in 1960 in Zuid-Limburg gevangen. In 2000 troffen entomologen het beestje voor het eerst weer aan in het Edese natuurgebied Planken Wambuis, niet ver van Wageningen. Ook in Wageningen en zelfs op de campus (proefboerderij Droevendaal) werden daarna exemplaren gespot.
De soort was volgens Turin kennelijk met een opmars bezig. Maar de laatste vijf jaar was het stil. Totdat Croijmans dus afgelopen zomer zijn kaalkopkruipers vond. Op een proefveld van de campus nota bene. ‘In een tarweveld dat door ziekte niet goed ontwikkeld was, waardoor een open veld ontstond met diverse kruidachtige planten.’
De vondst van die kever is indicatief voor de rol die landbouw heeft in de biodiversiteit
Luuk Croijmans, promovendus Entomologie
Volgens Croijmans toont de vondst de veerkracht van de natuur aan. ‘De vindplaats was vorig jaar nog een goed groeiende monocultuur van tarwe. Deze soort zou het daarop waarschijnlijk helemaal niet zo goed doen. Dit jaar is het landschap diverser en is de soort ineens weer terug. De vondst van die kever is indicatief voor de rol die landbouw heeft in de biodiversiteit.’ Dat is ook precies het onderzoeksterrein waarop Croijmans actief is.
Diversere landbouw
‘Landbouw zorgt voor een eigen, verstoord ecosysteem’, zegt Croijmans. ‘Soorten die er voorkomen moeten opgewassen zijn tegen het continu veranderende landschap. Ik probeer te achterhalen wat het betekent voor de biodiversiteit als je landbouw diverser maakt. Door bijvoorbeeld minder pesticiden en meststoffen te gebruiken en meer verschillende gewassen te telen.’