Foto: Roelof Kleis Halverwege de in twee fasen opgedeelde AID brak er corona uit onder Wageningse studenten. De uitbraak bleef beperkt tot 17 positieve gevallen onder studenten. Daar kwamen er de afgelopen weken nog twee bij. Het virus sloeg niet over naar de Wageningse bevolking. Toch doet de vraag de ronde of de AID Wageningse stijl nou wel zo’n slim idee was.
Die vraag is terecht. Het antwoord luidt: het is maar hoe je het bekijkt. De introductie bij WUR was voor een belangrijk deel niet online. Daarmee onderscheidt WUR zich van de andere universiteiten. Maar de intro was wel coronaproof. Dat wil zeggen: alle te nemen maatregelen om besmetting te voorkomen zijn genomen. Risico was zoveel mogelijk ingeperkt.
Huis- en tuinfeesten
De feiten staven die visie. De besmettingen onder studenten ontstonden buiten AID-activiteiten om, zo blijkt uit bron- en contactonderzoek van de GGD. Weliswaar raakten enkele mentoren en introlopers besmet, maar dat gebeurde op huis- en tuinfeesten. Uiteindelijk gingen 70 studenten in quarantaine. De GGD schatte in dat het niet nodig was de AID tussentijds stil te leggen.
Maar de besmettingen vonden toch niet zomaar plaats in AID-tijd? Waarschijnlijk niet. Door de AID waren veel studenten in de stad. Dat leidde tot contacten die niet coronaproof waren. Maar misschien wel meer ondanks dan dankzij de AID. Het coronavirus slaat toe waar de defensie verslapt. Dat is de echte les van de AID.
Blessing in disguise
De corona-opleving was in zekere zin een blessing in disguise. En zeker: een generale repetitie. Het nieuwe studiejaar is deze week van start gegaan. Mondjesmaat wordt weer op de campus lesgegeven. En hoe streng de maatregelen ook, dat houdt een risico in. Op de campus, maar vooral ook daarbuiten en in de stad. Een gewaarschuwde student telt voor twee.
