Mirjam Rutten. Foto: Paul Lagro Tekst: Milou van der Horst
‘Ik heb Spaanse taal- en letterkunde gestudeerd, vooral omdat het me heel leuk leek. Over een carrière dacht ik eigenlijk nooit na, want ik wilde moeder worden. Dat is niet gebeurd, want mijn idee over moeder-zijn veranderde toen op mijn 27e mijn relatie uitging: ik vond het opeens een hele grote verantwoordelijkheid. Mijn werkende leven werd daarna een soort smeltkroes van verschillende banen, trainingen en opleidingen, zonder duidelijk doel. Het heeft ervoor gezorgd dat ik nu makkelijk ben in contact met mensen. Dat contact vind ik het belangrijkst in mijn werk en daarom vind ik deze baan ook zo leuk. Hier bij WUR werk ik met mensen van over de hele wereld, met andere culturen en een heel andere kijk op het leven. Dat vind ik zó inspirerend!
Alle receptionisten moeten bhv’er zijn, alleen kan ik niet goed tegen bloed
Tijdens corona moest de receptie bezet blijven, omdat collega’s spullen kwamen ophalen zoals hun toetsenbord en beeldscherm. Daar hadden ze toestemming van hun leidinggevende voor nodig en aan ons was gevraagd om dat in de gaten te houden. Het was raar om collega’s met hun spullen te zien vertrekken en niet te weten wanneer je ze weer terugziet. Aan de andere kant bracht de situatie ook saamhorigheid. Ik ben een gevoelig mens en ook erg geïnteresseerd in anderen; ik snap wel een beetje waar gedrag of patronen vandaan komen. Sinds twee jaar heb ik naast dit werk een eigen praktijk in Emotional Freedom Techniques, waarmee ik mensen help om negatieve overtuigingen, patronen, gedachten en emoties los te laten. Tijdens corona heb ik er aan de receptie een aantal collega’s mee kunnen helpen, omdat ik zag dat ze echt heel angstig en gestrest waren. De techniek nam dat meteen weg.
Normaal gesproken zijn mijn belangrijkste taken als receptionist om mensen te ontvangen en hen de weg te wijzen. Verder bestaat het werk uit vergaderruimtes en leenfietsen reserveren, gevonden voorwerpen bijhouden, scripties inbinden en storingen registreren – eigenlijk te veel om op te noemen. Daarnaast moeten alle receptionisten bhv’er zijn, alleen kan ik niet tegen bloed. Dat is helemaal niet handig, maar het is geen vrije keuze. De sfeer op de Leeuwenborch is heel goed, onder andere door de onderlinge betrokkenheid. We hebben elkaar echt nodig en dat laten we blijken. Inmiddels werk ik hier nu vier jaar en de combinatie van mijn eigen praktijk en het receptiewerk is voor mij ideaal. Dus als dat voorlopig zo kan blijven, vind ik het helemaal prima.’
Mirjam maakt het werken op de Leeuwenborch een feest: ze kent iedereen bij naam en is altijd in voor een lach en een praatje!