‘Ik ben maar gewoon gegaan’
Lan Nguyen, promovendus bij Ontwikkelingseconomie
‘Ik doe onderzoek naar de gezondheid en economische status van een etnische minderheid in Noord-Vietnam. Ik kom zelf ook uit Vietnam, maar doe een sandwich-PhD in Wageningen. Eerst wilde ik wachten met reizen tot de situatie weer normaal was, maar het is lastig in te schatten wanneer dat is. Ik ben maar gewoon gegaan. Ik had één van de laatste vluchten vanuit Europa.
‘Na aankomst moest iedereen twee weken in quarantaine. We sliepen met veertig man in stapelbedden in een slaapzaal. Iedereen werd getest op corona, maar de uitslag hoorden we niet. Later bleek dat alle testuitslagen in de krant waren gepubliceerd, voordat wij het zelf te horen kregen. De slaapzaal was snikheet en er waren geen stoelen en tafels. Van werken is daar weinig gekomen. Nu ben ik thuis, vlakbij Hanoi, en ga nog twee weken in ‘vrijwillige quarantaine’, wat erg lijkt op hoe de lockdown was in Nederland. Daarna hoop ik verder te kunnen reizen naar het noorden om eindelijk echt te beginnen met mijn onderzoek.’
‘Ik kon mijn cameravallen niet controleren’
Michelle Kral, promovendus bij Wildlife Ecology & Conservation, Botswana
‘Ik werk in de Kalahari-woestijn en coördineer het onderzoek bij Cheetah Conservation Botswana. Er zijn veel veehouders hier en er komen regelmatig conflicten voor tussen mensen en roofdieren. We hopen meer te leren over het gedrag van cheetahs, zodat we ervoor kunnen zorgen dat mens en dier beter kunnen samenleven.
‘Het is een dunbevolkt en afgelegen gebied, het was één van de laatste plekken op aarde waar mensen besmet raakten. Botswana is wel zeven weken in lockdown gegaan. Niemand mocht het huis verlaten, dus ik kon mijn cameravallen niet controleren. Ik heb me bezig gehouden met literatuuronderzoek en onderzoeksplannen maken voor volgend jaar. Alles lijkt nu weer redelijk normaal, al moet je een masker dragen en wordt je temperatuur opgenomen als je een winkel of kantoor binnen wilt.
‘Veel van mijn onderzoek vindt plaats op privéterrein, bij commerciële ‘game ranches’ en grote veehouderijen. Nu de lockdown voorbij is, zijn de meeste mensen blij dat ik weer onderzoek bij ze kom doen!’
‘Ook in Bangladesh lachte iedereen het weg’
Sjoukje de Lange, promovendus bij Hydrologie en Kwantitatief Waterbeheer, Bangladesh
‘Ik was in Bangladesh, bekend om zijn enorme delta, en deed onderzoek naar de vorm van bodems van rivieren. We vertrokken begin maart. Corona was al bekend, maar er waren nog geen maatregelen genomen vanuit Nederland. Natuurlijk hebben we ons afgevraagd of het slim was om te gaan, maar alles was al gepland en er was toen weinig stress. Ook in Bangladesh lachte iedereen het weg. ‘Er zijn hier wel ergere ziektes.’
Toen we na een tijd in afgelegen gebied te hebben doorgebracht, terugkwamen in de bewoonde wereld, werden we overspoeld door berichten. ‘Jullie moeten nu terug!’ De laatste vlucht bleek diezelfde nacht te gaan en het vliegveld was 21 uur reizen vanaf waar we zaten. Wonder boven wonder hebben we dat gehaald.
‘Gelukkig hebben we wel wat data kunnen verzamelen, daar kan ik nu mee aan de slag. We hopen dat onze Bengaalse collega’s metingen op locatie kunnen doen. Op een gegeven moment moet ik wel echt terug, ik hoop dat dat nog dit jaar kan.’