Tekst: Inge Corino
Vanwege corona moest Bea haar scriptieplannen wijzigen en begon ze thuis met een lang literatuuronderzoek. ‘In het begin lukte het niet erg en besteedde ik te veel van mijn tijd aan andere dingen. Netflix, of gewoon een wandeling.’ Ze is daarom erg blij dat ze weer naar het lab kan om experimenten uit te voeren. ‘Ik ga twee tot drie keer per week een paar uur naar de campus. Je moet het lab dat je wil gaan gebruiken reserveren want er is slechts een beperkt aantal mensen geautoriseerd om op hetzelfde moment te werken.’
Mijn Nederlands is nog steeds erg simpel, maar ik heb me ingeschreven voor een cursus
Een deel van Bea’s uitstelgedrag tijdens haar werkperiode thuis, uitte zich in het kijken van Nederlandse kinderseries. Dat hielp haar de taal te leren. Grijnzend: ‘Dat maakte mijn schuldgevoel over het niet schrijven wel minder.’ Bea is Italiaans en ze probeert al Nederlands te leren sinds ze is toegelaten in Wageningen. ‘Ik wist dat ik hier minstens drie jaar zou blijven en daarom wilde ik kunnen communiceren en de cultuur goed begrijpen.’ Omdat het universiteitsleven haar te druk werd, stelde ze het volgen van taallessen tot nu toe uit. ‘Mijn Nederlands is nog steeds erg simpel, maar ik heb me net ingeschreven voor een echte cursus en ik word snel beter.’
Bea bracht afgelopen weekend door met de familie van haar vriend in Limburg. ‘Ik denk dat ik erg spraakzaam was. Ik heb zelfs tegen ze gezegd dat ze het moesten zeggen als ik te veel aan het woord was’, lacht ze. Haar ervaring met het Nederlandse gezinsleven is overwegend positief. ‘Het is alleen een beetje raar dat ze de salade samen met de pasta eten.’ Bea’s plan is om na haar studie in Nederland te blijven. ‘Mijn tweede keuze is Duitsland, maar zeker niet Italië.’ Teruggaan naar Italië zou betekenen dat ze haar leven daar weer moet opbouwen. ‘Bovendien heb ik al meer dan twintig jaar in dat land gewoond.’