Promovendi moeten bij hun proefschrift een handjevol stellingen inleveren. In deze rubriek geven ze toelichting bij hun prikkelendste stelling. In deze aflevering Karine Kiragosyan die 8 april promoveerde op haar onderzoek naar het verwijderen van waterstofsulfide-gas uit aardgas.
‘Als onderzoeker ben je natuurlijk razend enthousiast als je iets nieuws hebt ontwikkeld. Maar mensen kunnen er misbruik van maken. Dit werd mij duidelijk na het zien van de serie “(un)natural selection” op Netflix. Daarin fokt iemand glow-in-the-dark-puppy’s met genome-editing.
Je hoeft geen wetenschapper te zijn om een techniek als crisp-cas te gebruiken. Het is lastig om misbruik van techniek te voorkomen en ik vind het belangrijk dat we nieuwe technieken blijven ontwikkelen, maar ik denk dat het belangrijk is voor onze wetenschappelijke integriteit om na te denken over het grotere plaatje en over mogelijke toepassingen van een techniek voordat je het openbaar maakt.
Onderzoekers hebben zelf ook een verantwoordelijkheid
Karine Kyragoshan
Soms is het goed om voorwaarden te stellen, in ieder geval tot duidelijk is hoe misbruik voorkomen kan worden, bijvoorbeeld door iets te patenteren. Dat kan niet altijd, omdat wetenschappers niet altijd eigenaar zijn van de resultaten wanneer ze bijvoorbeeld samenwerken met andere partijen. Je kunt dit soort zaken ook laten regelen door externe partijen: in het geval van die honden zijn boetes uitgedeeld. Maar dan is het te laat. Onderzoekers hebben hier zelf ook een verantwoordelijkheid.’
Ik werk in de milieutechnologie, dus genetische modificatie speelt niet zo in mijn veld. Maar wij hebben vergelijkbare dilemma’s. Neem bijvoorbeeld het ontwikkelen van windturbines om groene energie op te wekken. We weten dat deze niet zo groen zijn: de turbines zijn van plastic en de materialen zijn niet herbruikbaar. Dit wetende en onderzoek doen om “groene “energie op te wekken heeft ook ethische implicaties.