Screenshot van de petitie. Foto: Resource De raad van bestuur wil met medewerkers en studenten in gesprek over of en op welke manier zij buitensluiting en discriminatie ervaren en wat we er aan kunnen doen.
Een petitie die WUR oproept om stelling te nemen tegen racisme en onderzoek te doen naar discriminatie binnen de organisatie en het curriculum werd in een kleine week tijd ruim 1200 keer ondertekend. Naar aanleiding van de petitie heeft WUR’s bestuursvoorzitter Louise Fresco een dialoog over discriminatie aangekondigd. Woordvoerder Simon Vink: ‘We willen met studenten en medewerkers in gesprek over of en hoe zij buitensluiting en discriminatie ervaren. Op basis van die gesprekken kijken we wat we er aan kunnen doen. Eén ding moet duidelijk zijn: binnen WUR is géén ruimte voor discriminatie.’
De raad van bestuur wil in gesprek met vertegenwoordigers van verschillende groepen binnen WUR, vertelt Vink. ‘Waar en hoe spelen racisme, uitsluiting en ongewenst gedrag een rol spelen in onze organisatie? Hoe wordt dat ervaren? Dat willen we boven water halen.’ Het gesprek moet breed in de organisatie gevoerd worden, zegt hij, ‘zodat het kan bijdragen aan het bepalen welke stappen we kunnen zetten om racisme, zowel incidenteel als systematisch, bespreekbaar te maken, te mitigeren en te voorkomen.’
Er zijn toch veel mensen die zich buitengesloten of gediscrimineerd voelen
Simon Vink, woordvoerder WUR
‘Never state the obvious’
Waar andere organisaties en bedrijven na de moord op George Floyd hun solidariteit met de Black Lives Matter-beweging lieten blijken door hardop een standpunt in te nemen, bleef het stil in Wageningen. ‘Binnen onze internationale, multiculturele gemeenschap is er geen ruimte voor welke vorm van exclusiviteit dan ook’, zegt Vink. ‘Niet op basis van afkomst, religie, cultuur, gender, enzovoort. Dan geldt natuurlijk wel: never state the obvious, wat duidelijk is hoef je niet te benadrukken. We brengen ook geen verklaring uit dat binnen WUR de Nederlandse grondwet van toepassing is.’
WUR doet al veel goed, benadrukt Vink, al is dat volgens hem niet altijd even zichtbaar. ‘We hebben vertrouwenspersonen, studentendecanen, integriteitscodes, codes voor omgangsvormen, diversiteitsdagen, een One World Week, een commissie ongewenst gedrag. Alleen gaat het er nu even niet om wat we goed doen, maar om het feit dat er toch veel mensen zijn die zich buitengesloten of gediscrimineerd voelen. Bij “grote discriminatie”, zoals het abjecte gedrag naar onze Chinese medestudenten in Bornsesteeg, is het overduidelijk, maar uiteindelijk gaat het om een cultuur van inclusiviteit. Daar moeten we met de hele organisatie aan werken en elkaar erop kunnen aanspreken als we ervaren dat nodig is.’
