Foto: Shutterstock Voor het eerst werden de langetermijneffecten van een verrijkt hok vergeleken met een gangbaar ‘kaal’ hok. Daarbij beoordeelde Luo niet alleen hun gedrag, maar ook hun groei, immuunsysteem en emotionele toestand.
Minder stress
Luo ontdekte dat ‘verrijkte’ varkens andere gehaltes aan natuurlijke antilichamen hadden dan gangbare varkens, waardoor ze vermoedelijk beter reageren op infecties. Haar ontdekking sloot aan bij eerder onderzoek van Ingrid van Dixhoorn, die vond dat verrijkt gehuisveste varkens betere weerstand hebben tegen het PRRS-virus.
Een ander belangrijk pluspunt is dat de verrijkte varkens beter kunnen omgaan met het spenen, als ze worden gescheiden van hun moeder. Na het spenen aten ze beter en groeiden ze sneller dan de varkens in een kale omgeving. Bovendien vertoonden de verrijkte varkens minder tekenen van stress en konden ze beter met teleurstellingen omgaan.
Verhuizing
Luo voerde haar onderzoek uit op de Wageningse campus met 32 groepen varkens. Een kwart van de varkens was gehuisvest in een verrijkt of kaal hok, een kwart verruilde na 7 weken de kale voor de verrijkte omgeving en nog eens een kwart ging de omgekeerde weg. De varkens die van een verrijkt naar een kaal hok gingen, leken meer gestrest en begonnen schadelijk gedrag te vertonen zoals staart- en oorbijten, terwijl de varkens in de verrijkte omgeving dit niet of nauwelijks deden. Ook bleek dat varkens die verkasten van een rijke naar een arme omgeving slechter af waren dan de varkens die continu in een kaal hok zaten. Daarentegen vertoonden de varkens die ‘promoveerden’ van een kaal naar verrijkt hok, langdurige tekenen van verbeterd welzijn. Ze speelden meer en gingen meer op onderzoek uit.
