© Park Hoge Veluwe
In Nationaal Park de Hoge Veluwe is al sinds 2013 een proef aan de gang met cameravallen. Inmiddels zijn zeventig camera’s dag en nacht paraat om de bewegingen van wild te vangen in beeld. Met die foto’s tracht ecoloog Patrick Jansen, samen met collega’s en het park, antwoorden te vinden op vragen over de wildstand, de bewegingen van dieren en de invloed van de mens daarop. En dan ineens ontstaat de mogelijkheid om het experiment een enorme draai te geven.
Gefantaseerd
Natuurlijk heeft Jansen wel eens gefantaseerd over wat er zou gebeuren als er helemaal geen mensen in het park zouden zijn. Maar dat ecologische ideaalplaatje bestaat natuurlijk niet. Tot nu dan. De coronacrisis heeft het bezoek aan park Hoge Veluwe drastisch doen afnemen. ‘Er zijn stukken minder mensen en de openingstijden zijn, mede daardoor, aangepast’, zegt Jansen. ‘Dat zorgt voor meer foerageertijd bij daglicht en het is overdag ook rustiger.’
Jansen is razend benieuwd naar de effecten van die rust op zwijnen, edelherten, moeflons en ander gedierte. Maar daarop moet hij dus nog even wachten. De boswachter verzamelt de fotobestanden eens per anderhalve maand. De beelden moeten dan ook nog worden geanalyseerd. En dat zijn er niet weinig, legt Jansen uit. Bij elk van de 70 camera’s komt gemiddeld anderhalve keer per etmaal iets voorbij.
Van elke gebeurtenis worden reeksen van tientallen of soms wel honderd foto’s gemaakt
‘Dat lijkt misschien niet veel, maar van elke gebeurtenis worden reeksen van tientallen of soms wel honderd foto’s gemaakt. Op jaarbasis betekent dat meer dan een miljoen foto’s. Dat zijn er best veel.’ Gelukkig hoeft Jansen die beelden niet allemaal zelf te verwerken. Daar is samen met het parkbeheer een citizen science-project van gemaakt dat Snapshot Hoge Veluwe heet. Iedereen die ‘een muis van een moeflon’ kan onderscheiden mag meedoen.
Steenmeel
De langlopende proef met de cameravallen gaat binnenkort sowieso een nieuwe fase in. Voor de helft van alle camera’s wordt de bodem met steenmeel verrijkt. De hoge stikstoflast heeft de bodem van de Veluwe sterk verarmd. Steenmeel moet de mineralensamenstelling terug op peil brengen. Dat heeft naar verwachting niet alleen gevolgen voor de vegetatie, maar ook voor de begrazing daarvan door wild.
