Tekst: Angelo Braam Week drie van de intelligente lockdown: het leven is in sociaal opzicht niet meer wat het geweest is, veel leuke plannen worden voorlopig geen werkelijkheid en over toekomstplannen begint blogger Angelo Braam maar helemaal niet. Genoeg om van te balen dus. Maar toch. Als hij terug kijkt op de afgelopen weken, waren het geen vervelende weken, sterker nog: zijn échte leven zou wel wat meer op dit leven mogen lijken.
Na drie weken quarantaine is de structuur van drukke studieweken volledig weggevallen. Opeens is een groot deel van de dag gevuld met leegte. Het was even wennen, lessen vanachter een computerscherm en wel érg veel vrijheid om je eigen rooster in te vullen. Voor mij resulteerde dit in een werktempo én een leeftempo in een lagere versnelling. En dat blijkt zo slecht nog niet.
Bij sociale wetenschappen moeten we wekelijks een tiental wetenschappelijke artikelen tot ons nemen en het wil wel eens voorkomen dat niet elk artikel gelezen wordt. Sterker nog, menig studiegenoot leest in de regel de helft van de opgegeven leesstof niet. En doe je het wel, dan is het vaak vluchtig op hoofdlijnen en hopen dat je het goed hebt begrepen. De zeeën aan extra tijd die we nu hebben, geven de mogelijkheid om eens echt diep de stof in te duiken en om kritischer over inhoud na te denken. Waardering voor abstracte concepten komt vaak pas door eens flink met de materie te stoeien. Zonder een druk sociaal leven dat voor afleiding zorgt, is er nu tijd zat om dieper de boeken in te duiken.
Dingen die er gewoonlijk erbij inschieten, zoals je eigen brood bakken, worden opeens dagelijkse rituelen
Hoge levensstandaard
Niet alleen het studeren waardeer ik meer, nu we wekenlang thuis zitten, brengen kleine en simpele gebeurtenissen meer lol met zich mee. Dingen die er gewoonlijk erbij inschieten, zoals je eigen brood bakken of extra aandacht voor elk plantje in de tuin, worden opeens dagelijkse rituelen. En aan het einde van de dag zorgen al die uren in de keuken of tuin voor een voldaan gevoel. Een gevoel dat je deelt met knusse huisgenoten met wie je samen iedere avond feestmalen op tafel zet. Al met al een echt hoge levensstandaard. Zie daar normaal gesproken in het dagelijkse leven maar eens aan toe te komen.
Ik moet toegeven, het is makkelijk praten als je in een paradijs als Droevendaal woont. Binnenshuis aan gezelschap geen tekort en door de grote tuinen en het bos om de hoek krijg je niet het gevoel opgesloten te zitten. Leven in een flat als Asserpark zal een totaal ander gevoel met zich meebrengen. Voor de opgesloten mensen hoop ik dat het drukke leven snel begint. Voor mezelf mag de verademing van het rustige leven nog een tijdje aanhouden, ook als de Corona-ellende weer voorbij is.
Angelo Braam is derdejaars bachelorstudent International Deveopment Studies en onlangs teruggekeerd van een exchange in Jeruzalem.