‘Beste werkgever’ zegt niet alles, maar ook niet niks

Tekst: Marieke Enter

Keurmerken en prijzen zijn belangrijk in de steeds krapper wordende arbeidsmarkt. In de war on talent helpt het om een officieel ogend predikaat te mogen voeren: het vergroot het aantal reacties op vacatures. Geen wonder dat menig adviesbureau daar een leuk verdienmodel in ziet. Wil een werkgever zich bijvoorbeeld Top Employer mogen noemen? Dat begint met het trekken van de portemonnee, want werkgevers moeten eerst het ‘certificeringsprogramma’ doorlopen, met ‘interactieve feedbacksessies’ en ‘duidelijke rapporten’ voordat ze zich überhaupt mogen benchmarken. En het staat er niet met zoveel woorden, maar zo’n programma is níet gratis (wat vanwege de vrij stevige inhoudelijke toetsing van het HR-beleid overigens ook wel logisch is).

Competitie

Dat heeft de Effectory-prijs dan weer voor op andere prijzen en keurmerken: werkgevers hoeven niet te betalen om mee te doen. Elke organisatie met minstens honderd medewerkers mag zich gratis meten met anderen. Alleen is natuurlijk wel relevant te weten wie die anderen precies zijn. Zijn dat (bijna) alle hogescholen en universiteiten in Nederland, of gaat het hooguit om een handjevol? De site van Effectory blijft daar nogal vaag over. Het in de WUR-berichtgeving genoemde aantal van dertien deelnemers in de categorie Onderwijs, is er niet te herleiden. Ook Recruitment-manager Johan Kanis heeft geen compleet inzicht in de concurrentie. ‘Effectory heeft de categorieën gedefinieerd. Ik heb begrepen dat naast de Hanzehogeschool Groningen ook de Rijksuniversiteit Groningen, Universiteit voor Humanistiek, IHE Delft en de Brabantse vereniging Ons Middelbaar Onderwijs meededen. Maar we hebben geen complete lijst.’

Subjectieve graadmeter

Dan de methodiek. Net als bij de verkiezing van de beste universiteit door de Keuzegids Hoger Onderwijs gaat het om self assessment. Graadmeter zijn de scores die werkgevers krijgen van hun eigen medewerkers. Een objectieve toetsing ontbreekt. Dat WUR wel winnaar werd in de categorie Onderwijs en de Hanzehogeschool Groningen niet, zegt dus feitelijk alleen dat wij positiever zijn over onze werkgever dan zij over de hunne. Of, nog preciezer: dat wij hogere scores uitdeelden dan zij. Misschien waarderen de Groningers hun werkgever nog wel meer dan wij, maar zijn ze simpelweg minder kwistig met punten uitdelen.

 Graadmeter zijn scores die werkgevers krijgen van eigen medewerkers. Een objectieve toetsing ontbreekt 

Zo’n verkiezing tot Beste Werkgever zegt dus niet alles. Tegelijkertijd zegt het ook niet niks. De vragenlijst die de grondslag vormt van de score-vergelijking, gaat namelijk wel degelijk over cruciale aspecten van “goed werkgeverschap”. En doorgaans zijn WUR-collega’s niet gespeend van kritisch vermogen, dus de relatief hoge scores komen heus niet zomaar uit de lucht vallen. De claim dat WUR de allerbeste onderwijs-werkgever is, moeten we dus misschien met een korreltje zout nemen. Maar het lijkt veilig te concluderen dat er beroerdere bazen zijn dan WUR. Kanis: ‘Het achterliggende onderzoek, de Medewerkermonitor heeft voor ons het grootste belang. Het is mooi meegenomen als de resultaten daarvan worden beloond met een prijs, omdat dat iets zegt over de waardering voor ons werkgeverschap. Het laat zien dat we bezig zijn met zaken die ertoe doen. We gaan de prijs dan ook zeker inzetten voor arbeidsmarktcommunicatie.’

Lees ook:

Niet langer de allerbeste

Wageningen wederom bovenaan Keuzegids

[De Neus] WUR trekt zich terug voor Beste Universiteit